Musisz niekiedy wypłacić zatrudnionemu wynagrodzenie za czas, kiedy nie świadczył pracy, np. za różne przerwy w pracy.
Pracownicy mają prawo do przerw, jeśli świadczą pracę w określonym wymiarze czasu pracy, szczególnie w trudnych lub szkodliwych warunkach, należą do określonej grupy pracowników i przysługują im wyjątkowe uprawnienia. Gwarantowane przerwy zaliczane są do czasu pracy, za który zachowują wynagrodzenie. Jeden pracownik może być uprawniony do kilku przerw z różnych tytułów.
Codzienne 15 minut dla pracownika
Do codziennej 15-minutowej przerwy mają prawo ci, którzy pracują przez co najmniej sześć godzin dziennie (art. 134 k.p.). Z przerwy tej mogą korzystać także pracownicy niepełnosprawni oraz pracownice, którym przysługuje przerwa na karmienie dziecka piersią.
Młodociani odpoczywają dłużej
Pracownikom młodocianym należy się natomiast przerwa trwająca nieprzerwanie 30 minut, jeśli ich dobowy wymiar czasu pracy jest dłuższy niż cztery i pół godziny (art. 202 k.p.). Młodociani, którzy nie ukończyli 16 lat, nie mogą pracować więcej niż sześć godzin na dobę, natomiast ci powyżej 16 lat – nie dłużej niż osiem godzin na dobę.
Dla niepełnosprawnych
Pracownikom niepełnosprawnym przysługuje 15-minutowa przerwa w pracy na gimnastykę lub wypoczynek, która jest wliczana do ogólnego czasu pracy. Gwarantuje to art 17 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU nr 123, poz. 776 ze zm.). Dodatkowo pracownicy ci korzystają z 15-minutowej przerwy (kodeksowej). Aby ją otrzymać, niepełnosprawny musi pracować przez co najmniej sześć godzin dziennie.
Przerwa na karmienie lub krótsza praca
Przerwa dla pracownicy karmiącej piersią zależy od tego, czy karmi jedno, czy np. dwoje dzieci (art. 188 k.p.). Przyjednym dziecku przysługują dwie półgodzinne przerwy w pracy. Natomiast karmiąca więcej niż jednego niemowlaka otrzyma dwie przerwy po 45 minut każda.
Przerwy te, niezależnie od liczby karmionych potomków, mogą być na wniosek pracownicy udzielane łącznie. Pracodawca może żądać, aby karmiąca piersią matka przedłożyła stosowne zaświadczenie lekarskie. Przepisy nie określaj ą wieku dziecka, do którego pracownicy wolno korzystać z takich przerw. Ich liczba zależy od wymiaru czasu pracy zatrudnionej. Dwie przerwy otrzyma ta, która dziennie pracuje powyżej sześciu godzin. Prawo do jednej przerwy (30- lub 45-minuto-wej) gwarantuje praca od czterech do sześciu godzin dziennie.
Dwie przerwy wolno zastąpić skróconym dniem pracy. Karmiąca może więc później (czyli o godzinę lub półtorej) rozpoczynać pracę lub odpowiednio wcześniej ją kończyć. Kodeks tego nie zakazuje. Jeśli szef otrzyma wniosek o zastąpienie przerw na karmienie skróceniem dnia roboczego, powinien taką zamianę uwzględnić.
… Więcej Rzeczpospolita