Mężczyzna w 2008 r. systematycznie kupował i sprzedawał nieruchomości. Tuż przed przedawnieniem naczelnik urzędu skarbowego wszczął w tej sprawie postępowanie podatkowe.

Okazało się, że mężczyzna zawarł w lutym 2008 r. z firmą z USA umowę pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości. W związku z tym naczelnik zawiesił postępowanie i za pośrednictwem Biura Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie spytał amerykańskiego fiskusa, czy tamtejsza firma rozliczyła się z wynagrodzenia, które miała otrzymać od Polaka.

Naczelnik uzależniał dalszy przebieg postępowania od odpowiedzi władz amerykańskich. Uznał zatem, że została spełniona przesłanka do zawieszenia postępowania, zgodnie z art. 201 par. 6 ordynacji podatkowej.

Mężczyzna złożył zażalenie. Przekonywał, że rozliczenia amerykańskiej firmy nie mają większego znaczenia w jego sprawie. Zawieszenie postępowania nie było więc konieczne, a jego jedynym skutkiem będzie wydłużenie czasu prowadzenia postępowania ponad rozsądne normy – argumentował.

Również WSA w Warszawie i NSA (wyrok z 13 kwietnia 2018 r., sygn. akt II FSK 962/16) potwierdziły, że naczelnik miał podstawy do zawieszenia postępowania.

Chcąc określić zobowiązanie polskiego podatnika, należało bowiem ustalić, czy amerykańska firma faktycznie pośredniczyła w sprzedaży i jakie było jej wynagrodzenie. Treść odpowiedzi rzutować będzie na wysokość dochodu mężczyzny, a tym samym na jego ewentualny podatek – orzekły sądy.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 18 kwietnia 2018 r.