Spór z fiskusem dotyczył tego, czy spółka może sumować przyznane jej limity zwolnień z podatku dochodowego i czy może prowadzić jedną ewidencję dochodów, bez rozgraniczania kwot do poszczególnych zezwoleń.

Spółka uważała, że może prowadzić łączną ewidencję i na jej podstawie ustalać dochód zwolniony z podatku z działalności na terenie strefy oraz dochód spoza strefy.

Twierdziła też, że nie musi przyporządkowywać kwot zwolnienia podatkowego do poszczególnych zezwoleń.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uważał natomiast, że firma musi prowadzić odrębne ewidencje przychodów, bo dla każdej działalności strefowej wydawane jest odrębne zezwolenie, na podstawie którego: przedsiębiorca może prowadzić określoną działalność na terenie strefy, dochody z tej działalności mogą być zwolnione z CIT i odrębnie ustalony jest limit zwolnienia dochodów z opodatkowania. Słowem, kwoty zwolnień trzeba przyporządkowywać do poszczególnych zezwoleń.

Nie zgodził się z tym WSA we Wrocławiu. Orzekł, że ani ustawa o CIT, ani przepisy o SSE nie nakładają na podatników obowiązku odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (za dany rok podatkowy) w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń. Co prawda przewidują określenie maksymalnego limitu dopuszczalnej pomocy publicznej w poszczególnych zezwoleniach, ale nie ma przeszkód, aby te limity łączyć. Również przychody można wykazywać w jednej ewidencji.

Zgodził się z tym również Naczelny Sąd Administracyjny (wyrok z 20 czerwca 2018 r., sygn. akt II FSK1613/16). Sędzia Andrzej Jagiełło wyjaśnił, że art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, przewidujący możliwość zwolnienia z podatku dochodów osiąganych na terenie strefy, nie odnosi się do zezwoleń na prowadzenie działalności strefowej ale do dochodów podatnika w niej uzyskanych. Nie ma więc przeszkód, aby sumować kwoty zwolnienia podatkowego wynikające z zezwoleń oraz prowadzić jedną ewidencję przychodów i związanych z nimi kosztów.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 21 czerwca 2018 r.