Z ustawy o PIT wynika, że rodzice dorosłego dziecka mogą odliczyć od podatku ulgę prorodzinną, jeżeli syn bądź córka nadal studiują, nie ukończyli 25. roku życia i nie osiągnęli w ciągu roku dochodów „podlegających opodatkowaniu” wyższych niż 3089 zł (art. 27f ust. 6 ustawy o PIT w związku z art. 6 ust. 4 pkt 3).

Nie ma wątpliwości, jak rozumieć ten ostatni warunek, gdy dziecko zarabia w Polsce bądź w krajach, z którymi Polska podpisała umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidującą metodę proporcjonalnego odliczenia (np. Holandia). To bowiem zawsze oznacza, że zarobki studenta podlegają opodatkowaniu w Polsce i mogą pozbawić rodzica prawa do ulgi prorodzinnej.

Inaczej wygląda sytuacja, gdy dziecko zarobiło pieniądze w kraju, z którym Polskę łączy umowa zakładająca metodę wyłączenia z progresją (np. Niemcy). Z treści takich umów oraz z art. 27 ust. 8 ustawy o PIT wynika, że zagraniczny zarobek jest wtedy wolny od podatku w Polsce, ale nasz fiskus ma prawo uwzględnić go do wyliczenia stawki podatku właściwej dla dochodów krajowych.

Tak było w sprawie, o którą spytała podatniczka. Jej syn (student) pracował przez miesiąc w Niemczech i zarobił tam więcej niż równowartość 3089 zł. Matka sądziła jednak, że skoro niemiecki dochód nie podlega opodatkowaniu w Polsce, to będzie mogła bez przeszkód skorzystać z ulgi prorodzinnej.

Nie zgodził się z nią dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (interpretacja indywidualna z 31 lipca 2018 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.278.2018.2.DJ). Zwrócił uwagę na to, że nawet jeśli od zagranicznych zarobków syna nie ma w Polsce podatku, to mogą mieć one wpływ na opodatkowanie dochodów krajowych. A to oznacza, że powinny być uwzględniane przy wyliczaniu limitu 3089 zł, niezależnie od metody unikania podwójnego opodatkowania wybranej w umowie międzynarodowej – stwierdził dyrektor KIS.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 9 sierpnia 2018 r.