Podatnik odziedziczył połowę udziałów w mieszkaniu po rodzicach. Wraz z bratem sprzedali lokal przed upływem pięciu lat od śmierci ojca. Mężczyzna nie zapłacił jednak podatku dochodowego, bo zadeklarował, że w ciągu dwóch lat przeznaczy pieniądze na cel mieszkaniowy.

Tak się jednak nie stało i po upływie tego terminu naczelnik urzędu skarbowego nakazał mężczyźnie zapłacić ponad 6 tys. zł podatku. Ustalił, że PIT jest należny od sprzedaży udziałów w nieruchomości odziedziczonych po ojcu, bo w tym przypadku nie upłynęło jeszcze 5 lat od ich odziedziczenia.

Pełnomocnik podatnika przyjął następującą linię obrony: stwierdził, że w sprawie jego klienta nie doszło do działu spadku. Przypomniał, że najpierw zmarła matka, po której udziały nabyli ojciec i dwaj bracia, a potem odszedł ojciec. Przekonywał zatem, że w tym przypadku obowiązywała identyczna zasada jak przy wspólności majątkowej małżeńskiej – nie jest możliwe wyodrębnienie udziałów. Tym samym – twierdził – dziecko powinno być traktowane jak owdowiały współmałżonek, którego los podatkowy przesądziła uchwała NSA z 15 maja 2017 r. (sygn. akt II FPS 1/17).

Nie zgodził się z tym dyrektor Izby Skarbowej w Opolu. Podkreślił, że skutki sprzedaży nieruchomości przez dziecko nie są takie same jak skutki sprzedaży przez małżonka. W przypadku dziecka nie wchodzi bowiem w grę wspólność majątkowa, która legła u podstaw przywołanej uchwały NSA.

Zgodziły się z tym sądy obu instancji. Zarówno WSA w Opolu, jak i NSA (wyrok z 10 stycznia 2019 r., sygn. akt II FSK 34/17) orzekły, że podatek należy się od zbycia części nieruchomości odziedziczonej po ojcu. Podkreśliły, że korzystne zasady liczenia pięcioletniego terminu dotyczyły przed zmianą przepisów tylko majątkowej wspólności małżeńskiej.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 21 stycznia 2019 r.