Tak wynika z odpowiedzi Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych dla Ogólnopolskiej Bazy Pracodawców Osób Niepełnosprawnych. Organizacja zadała pytanie dotyczące ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 ze zm.) – w zakresie przepisów regulujących wydłużenie okresów ważności orzeczeń. Zgodnie z jej art. 15h ust. 1 orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, które wygasło między 9 grudnia 2019 r. a 7 marca br., zachowuje ważność do upływu 60. dnia od daty odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii (ale nie dłużej niż do uzyskania nowego) – o ile w tym czasie osoba złożyła wniosek o wydanie nowego dokumentu. Przez taki sam okres za obowiązujące uznawane są również te orzeczenia, które ważność utraciły po 8 marca br., bez konieczności spełnienia wymogu o złożenia wniosku o nowy dokument.

 

OBPON.org wystąpił o interpretację tych przepisów w kontekście zatrudniania nowego pracownika. Generalna zasada zawarta w art. 2a ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 426 ze zm.) wskazuje bowiem, że osobę niepełnosprawną zalicza się do stanu zatrudnienia, zaczynając od dnia przedstawienia pracodawcy orzeczenia potwierdzającego dysfunkcję zdrowotną. Przedsiębiorcy mają więc wątpliwości, jak traktować osoby, które w momencie rekrutacji posiadają dokument, którego ważność została przedłużona na mocy tarczy antykryzysowej. OBPON.org podaje dwa przykłady. W pierwszym firma zatrudniła 5 marca br. pracownika, którego orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności wygasło 29 lutego. Jednocześnie ta osoba przedstawiła pracodawcy potwierdzenie, że wniosek o kolejne orzeczenie złożyła 5 lutego, ale do tej pory nie dostała informacji o dacie posiedzenia zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności. Natomiast drugi przykład dotyczył pracodawcy, który zatrudnił nowego podwładnego 17 kwietnia br., przy czym okazało się, że jego orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności straciło ważność 31 marca. Sam pracownik oświadczył zaś pracodawcy, że nie złożył wniosku o kolejne orzeczenie, bo nie ma aktualnej dokumentacji medycznej.

 

PFRON w odpowiedzi wyjaśnia, że obydwa stany faktyczne spełniają przesłanki określone w art. 15h ust. 1 specustawy. Dlatego pracodawca może uznawać osobę za niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym i lekkim w dniu zatrudnienia, czyli odpowiednio 5 marca i 17 kwietnia – aż do upłynięcia 60 dni od odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. 

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 28 kwietnia 2020 r.