Rozporządzenie określa też, że podejrzenie choroby zawodowej należy zgłaszać powiatowemu inspektorowi sanitarnemu lub inspektorowi pracy w miejscu, gdzie była wykonywana praca lub w siedzibie pracodawcy. Dopiero on kieruje takiego pracownika na badanie w celu określenia choroby, badanie. Orzeczenie będzie wydawać lekarz medycyny pracy zatrudniony w klinikach i poradniach uniwersytetów medycznych, wojewódzkich ośrodkach medycyny pracy lub w szpitalach, w których pracownik był leczony. Od dnia wejścia w życie rozporządzenia, tj. od 3 lipca br., o chorobach zakaźnych mogą orzekać poradnie chorób zakaźnych w wojewódzkich ośrodkach medycyny pracy.

Pracodawca, który nie zawiadomi właściwych organów o podejrzeniu lub wystąpieniu choroby zawodowej albo przedstawi nieprawdziwe informacje, dowody lub dokumenty dotyczące takich chorób, popełnia wykroczenie przeciwko prawom pracownika. Niezawiadomienie o chorobie zawodowej i brak wymaganej dokumentacji może być zakwalifikowane jako przestępstwo zagrożone karą grzywny i ograniczenia wolności.
Do uznania schorzenia za chorobę zawodową konieczne jest, aby u pracownika czy byłego pracownika:

– stwierdzona choroba znajdowała się w wykazie chorób zawodowych,

– zachorowanie pozostawało w związku przyczynowym z pracą wykonywaną w warunkach narażenia na działanie czynnika szkodliwego mającego wpływ na jej powstanie lub w związku ze sposobem wykonywania pracy,

– zgłoszenie podejrzenia choroby oraz jej rozpoznanie nastąpiło w czasie zatrudnienia w warunkach narażenia zawodowego, a po zakończeniu pracy w takim narażeniu zawodowym, nie później jednak niż w okresie określonym w wykazie chorób zawodowych.

Pracownik powinien wiedzieć, jakie potencjalne zagrożenia wiążą się z wykonywaną przez niego pracą. Informacji na ten temat powinien dostarczyć mu pracodawca. Zobowiązany jest on również do oceny i dokumentowania ryzyka zawodowego, a także podejmowania działań profilaktycznych.

Ryzyko zawodowe jest to prawdopodobieństwo wystąpienia niepożądanych zdarzeń wiązanych z wykonywaną pracą, powodujące straty, a w szczególności możliwość wystąpienia u pracowników niekorzystnych skutków zdrowotnych w wyniku zagrożeń zawodowych występujących w środowisku pracy lub sposobu wykonywania pracy. Pracodawca zobowiązany jest do przeprowadzenia oceny ryzyka zawodowego związanego z wykonywaną w przedsiębiorstwie pracą.

Po dokonaniu oceny ryzyka zawodowego należy udokumentować swoje ustalenia i stwierdzone zagrożenie. Nie ma oficjalnego formularza. Zdaniem PIP, wystarczy spisać potencjalne zagrożenia, z adnotacją o stosowanych przez pracodawcę oraz planowanych sposobach przeciwdziałania. Dokument ten należy umieścić w zakładowych dokumentach.

Pracodawca zobowiązany jest poinformować pracownika o ryzyku zawodowym związanym z wykonywaną przez niego pracą oraz zasadach ochrony przed zagrożeniami, w tym o stosowaniu środków ochrony indywidualnej i zbiorowej.

Przepisy nie określają, w jaki sposób pracodawca powinien poinformować pracownika o ryzyku zawodowym. Pracodawca może więc to zrobić w dowolnej formie. Jednak sposób przekazywania tych informacji należy określić w regulaminie pracy. Natomiast niedoinformowanie lub błędne poinformowanie pracownika o ryzyku zawodowym oraz zasadach ochrony przed zagrożeniami może być przyczyną odpowiedzialności cywilnej pracodawcy. W takim przypadku będzie on mógł dochodzić odszkodowania za szkodę spowodowaną wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 20 października 2009 r.