Fundacja nie płaci podatku od dochodu, który przeznacza na cele statutowe. Nawet jeśli jej pieniądze leżą przez jakiś czas na rachunku bankowym.
– Fundacja, która nie ma jeszcze statusu organizacji pożytku publicznego, przechowuje pieniądze na koncie w banku. Przeznacza je na cele statutowe uprawniające do zwolnienia z podatku dochodowego. W art. 17 ust. 1e ustawy o CIT są wymienione sposoby lokowania środków, nie ma tam jednak przechowywania na rachunku bankowym. Czy oznacza to, że nie mamy prawa do zwolnienia? – pyta czytelnik Rzeczpospolitej.
Ustawodawca określił, jakie formy lokowania kapitału nie powodują utraty prawa do zwolnienia. Katalog zawarty w art. 17 ust. 1e ustawy o CIT obejmuje min. nabycie:
– obligacji Skarbu Państwa oraz wyemitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego,
– bonów skarbowych,
– papierów wartościowych lub niebędących nimi instrumentów finansowych, o ile nabycie nastąpiło w ramach zarządzania portfelem także na podstawie umowy z towarzystwem funduszy inwestycyjnych,
– jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych.
Przepis ten nie wymienia zwykłej lokaty pieniędzy na rachunku bankowym.
Jak wyjaśnia ekspert „Rz”, w podobnych sprawach możemy znaleźć zarówno wyroki sądowe, jak i interpretacje indywidualne wskazujące, że wyłączenie ze zwolnienia lokat środków na rachunku bankowym czy na lokatach terminowych byłoby absurdalne i sprzeczne z wykładnią celowościową omawianego przepisu.
Co więcej, można stwierdzić, że w przypadku osób prawnych (spółdzielni, stowarzyszeń, fundacji) umieszczanie środków na rachunku bankowym czy lokacie terminowej nie jest ich „lokowaniem” rozumianym jako „inwestowanie”, ale podstawową związaną z bytem osoby prawnej formą posiadania środków pieniężnych, które dopiero w dalszej kolejności mogą być lokowane/inwestowane w sposób wskazany w ustawie.
Więcej w Rzeczpospolitej z 4 października 2010 r.