Po wzroście wartości nie trzeba obniżać stawki…

Rzeczpospolita , autor: Anna Koleśnik , oprac.: GR

kwi 19, 2007


Po wzroście wartości nie trzeba obniżać stawki

Dla używanych i ulepszonych środków trwałych można ustalić indywidualną stawkę amortyzacyjną. Je) wysokość dla niektórych składników majątku zależy od ich wartości początkowej. Zdarza się, że w trakcie użytkowania wartość ta się zmienia. Czy oznacza to, że trzeba zmienić stawką amortyzacji

— Przepis nie przewiduje…

Co w sytuacji, gdy w momencie przyjęcia środka trwałego do używania przyjmiemy indywidualną stawkę odpowiadającą jego wartości początkowej, a w trakcie użytkowania wartość ta wzrośnie na skutek poczynionych nakładów ulepszeniowych i nie będzie się już mieścić w widełkach właściwych dla wybranej stawki Czy oznacza to, że musimy zmniejszyć przyjętą stawkę amortyzacji Z przepisów wprost nie wynika, że taka zmiana jest konieczna.

…izba nie każe korygować

Był to główny argument dla Izby Skarbowej w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Radomiu, która odnosząc slą do tego problemu w decyzji z 3 listopada 2005 r. (1463/WD/ 4117/2/3/247/05/EW), stwierdziła, że: ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera żadnej regulacji, z której wynikałaby konieczność zmiany stawki amortyzacji w przypadku ulepszenia środka trwałego, co wskazuj e, iż wszelkie decyzje dotyczące amortyzacji danego środka trwałego należy podjąć jeszcze przed rozpoczęciem dokonywania odpisów amortyzacyjnych".

Izba powołała się też na art. 22h ust. 2 updof (w updop odpowiednikiem tego przepisu jest art. i6h ust. 2), mówiący, że podatnicy jeszcze przed rozpoczęciem amortyzacji dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji, o których mowa w art. 22i – 22k, stosując wybrany sposób do momentu pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Możliwość ustalenia indywidualnej stawki amortyzacyjnej to duża korzyść da podatników. Pozwala na przyspieszenie amortyzacji. Zgodnie z art. i6j updop i 22j updof można ją przyjąć m.in. dla używanych lub ulepszonych środków trwałych wprowadzonych pierwszy raz do ewidencji danego podatnika. Przy czym za używane środki trwale rozumie się takie, które przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez 6 miesięcy, a podatnik jest w stanie to udowodnić. Ulepszone środki trwale to z kolei takie, na które przed wprowadzeniem do ewidencji poniesiono wydatki ulepszeniowe wynoszące co najmniej 20 proc. wartości początkowej.

Im wyższa wartość, tym niższa stawka

Wartość początkowa ma znaczenie przy ustalaniu indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla środków trwałych zaliczanych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych. I tak, gdy:

nie przekracza 25 000 zł – okres amortyzacji nie może być krótszy niż 24 miesiące, jest wyższa od 25 000 zł i nie przekracza 50 000 zł – okres amortyzacji nie może być krótszy niż 36 miesięcy, w pozostałych przypadkach – okres amortyzacji nie może być krótszy niż 60 miesięcy. Im zatem wyższa wartość, tym dłuższy okres amortyzacji, a tym samym niższa stawka amortyzacyjna.

Lepiej upewnić sią w swoim urzędzie

Zasadą jest więc, że po rozpoczęciu amortyzacji nie można już zmienić wybranej metody – np. zamienić stawki z wykazu na indywidualną (w wyroku z 19 sierpnia 2004 r., FSK 365/04 Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że naliczanie odpisów według indywidualnych stawek jest odrębną metodą amortyzacji). Ale powołane przepisy nie odnoszą się do zmiany stawek w ramach tej samej metody. Wzrost wartości początkowej mógłby więc uzasadniać konieczność wydłużenia okresu amortyzacji, czyli zmiany wysokości indywidualnej stawki. Takim tropem poszedł organ pierwszej instancji, którego postanowienie Izba Skarbowa uchyliła. Stanowisko izby jest w tym wypadku korzystne dla podatników. Jednak przedsiębiorca, który znajdzie się w takiej sytuacji, powinien upewnić się, czy podziela je właściwy dla niego urząd skarbowy.

Kiedy nie na korzyść

Przyjęcie założenia o niezmienności stawki w ramach tej metody amortyzacji może być w pewnych sytuacjach dla podatnika niekorzystne. Tak jest wtedy, gdy wysokość indywidualnej stawki nie zależy od wartości środka trwałego. Przykładowo dla niektórych ulepszonych nieruchomości okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat Podatnik wprowadzając taką nieruchomość do ewidencji, może więc przyjąć maksymalnie stawkę 10 proc. Późniejsze ulepszenia, przy założeniu niezmienności stawki amortyzacyjnej, spowodują jednak, że okres amortyzacji się wydłuży – wyniesie już nie 10 lat, lecz więcej (patrz ramka).

Więcej Rzeczpospolita.