Jak czytamy w Rzeczpospolitej, środki zfśs możemy wydatkować na dofinansowanie wypoczynku pracownika i jego bliskich. Pozwala na to wprost art. 2 ust. 1 ustawy z 4 marca 1994 o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.
Najczęściej wsparcie to przybiera formę tzw. wczasów pod gruszą, gdy pokrywamy wydatki dokonane już przez podwładnych bądź refundujemy część ceny ich zorganizowanego odpoczynku.
Przekazane pracownikowi finansowe wsparcie wypoczynkowe ze środków zfśs jest w całości wolne od składek, co potwierdza § 2 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Podlega również zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych, ale tylko do kwoty 380 zł rocznie na jednego pracownika.
Jednak osobny przywilej podatkowy obejmuje pokryte z zfśs dopłaty do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18 lat zorganizowanego przez podmioty prowadzące w tym zakresie działalność gospodarczą w formie: wczasów, kolonii, zimowisk i obozów, w tym połączonego z nauką pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu. Od wskazanych dofinansowań przyznanych dzieciom podwładnego w ogóle nie pobieramy podatku dochodowego.
Jeśli przyznajemy ze środków zfśs świadczenie z racji wakacji dla członka rodziny podwładnego, to jego równowartość stanowi i tak przychód zatrudnionego ze stosunku pracy, nawet jeśli uiszczamy je bezpośrednio żonie czy dziecku pracownika.
Pewne preferencje wchodzą również w grę, gdy dofinansowanie wypoczynku przekazujemy pracownikowi lub członkowi jego rodziny z funduszu socjalno-bytowego utworzonego na podstawie układu zbiorowego pracy. Pod warunkiem że nie prowadzimy zfśs – takie ograniczenie wynika z § 2 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia składkowego. Świadczenie wypoczynkowe dla zatrudnionego i/lub jego bliskich jest wolne od składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne do poziomu nieprzekraczającego rocznie podstawowego odpisu socjalnego za zatrudnionego w normalnych warunkach, czyli w br. do kwoty 1093,93 zł (2917,14 zł x 37,5 proc.) na jednego pracownika. Odprowadzamy od niego jednak zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wyjątek dotyczy dopłat do kolonii dzieci zatrudnionego wypłaconych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 78.
Relatywnie najbardziej kosztowne są świadczenia rekreacyjne, jakich udzielamy pracownikowi i/lub osobom mu bliskim z pieniędzy firmy. Musimy od nich odprowadzić zarówno składki, jak i podatek dochodowy. Jedyna preferencja dotyczy dopłat do wypoczynku dzieci zorganizowanego na podstawie rt. 21 ust. i pkt 78 lit. b ustawy o PIT. W tej sytuacji korzystają one ze zwolnienia z podatku dochodowego do kwoty 760 zł rocznie na jednego pracownika.
Więcej w Rzeczpospolitej z 17 maja 2011 r.