Jak czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej, wysokość emerytury na tzw. dotychczasowych zasadach ustalana jest według wzoru określonego w ustawie z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Stara emerytura stanowi sumę trzech składników:
– 24 proc. kwoty bazowej (tzw. części socjalnej),
– po 1,3 proc. podstawy wymiaru emerytury za każdy rok okresów składkowych (tzw. części należnej za okresy składkowe),
– po 0,7 proc. podstawy wymiaru emerytury za każdy rok okresów nieskładkowych (tzw. części należnej za okresy nieskładkowe).
Podobnie oblicza się wysokość renty z tytułu niezdolności do pracy. W tym jednak przypadku ZUS ustala również tzw. część należną za okresy hipotetyczne (po 0,7 proc. podstawy wymiaru świadczenia za każdy rok okresu brakującego do pełnych 25 lat okresów składkowych oraz nieskładkowych, przypadających od dnia zgłoszenia wniosku o rentę do dnia, w którym rencista ukończyłby 60 lat).
Podstawa wymiaru emerytury lub renty to iloczyn wskaźnika wysokości tej podstawy (tj. wypadkowej zarobków osoby ubezpieczonej i przeciętnych wynagrodzeń z lat kalendarzowych wskazanych do jej ustalenia) oraz aktualnie obowiązującej kwoty bazowej.
Kwota bazowa ustalana jest corocznie i obowiązuje od 1 marca danego roku kalendarzowego do końca lutego następnego roku. Wynosi ona 100 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej, pomniejszonego o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia społeczne, w poprzednim roku kalendarzowym. Od 1 marca 2011 r. do 29 lutego 2012 r. wynosi ona 2822,66 zł.
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 10 czerwca 2011 r.