Waluta obca nie jest towarem. Dlatego ten, kto sprzedaje waluty konsumentom, nie odprowadza z tego tytułu podatku od sprzedaży detalicznej – czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.

Spółka uważała, że waluty obce sprzedawane w ramach działalności kantorowej nie mieszczą się w pojęciu towaru, o którym mowa w art. 3 pkt 6 ustawy o podatku od sprzedaży detalicznej (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1293 ze zm.). Ustawa ta definiuje bowiem towar jako rzeczy ruchome lub ich części (art. 3 pkt 6). Spółka powołała się też na uzasadnienie do projektu tej ustawy, w którym odwołano się do prawa cywilnego i napisano, że towarem będą tylko rzeczy ruchome lub ich części.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (interpretacja indywidualna z 25 listopada 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4019.8.2021.1.PK) zgodził się ze spółką. Wyjaśnił, że zgodnie z art. 45 k.c. rzeczami są tylko przedmioty materialne. Pieniądz obiegowy, czy to w banknotach czy w bilonie, nie jest nie tylko rzeczą, ale także nie jest rzeczą ruchomą w świetle art. 223 par. 2 k.c. Charakter rzeczy ruchomej może mieć jedynie przedmiot transakcji, np. monety złote.

Natomiast pieniądze pełnią szczególne funkcje, m.in. stanowią prawny środek płatniczy. Nie przedstawiają więc wartości wynikającej z ich cech materialnych – wyjaśnił organ.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 1 grudnia 2021 r., autor: Agnieszka Pokojska, oprac.: GR