Samodzielna zmiana przez podatnika przeznaczenia gruntów nie wpływa na ich opodatkowanie. Rozstrzygają o tym zapisy w ewidencji gruntów i budynków – czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.

Sprawa dotyczyła jednego ze współwłaścicieli działki rolnej, przez którą przebiegał tor kolejowy. Obecnie go już nie ma. W ewidencji gruntów i budynków część działki została sklasyfikowana jako droga (symbol „dr”).

Ustalając wysokość podatku od nieruchomości, burmistrz uznał, że jest związany zapisami ewidencji gruntów i budynków, którą prowadzi starosta powiatowy.

Nie zgodził się z tym jeden ze współwłaścicieli i odwołał się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu, a gdy to nie poskutkowało, złożył skargę do sądu. Argumentował, że toru kolejowego (traktowanego jako droga) już nie ma. Zasoby geodezyjne starosty powinny więc być zaktualizowane.

Jego pełnomocnik nawiązała do wcześniejszych orzeczeń sądów, z których wynikało, że zapisy ewidencji gruntów i budynków nie są bezwzględnie wiążące przy wymiarze podatków lokalnych. Przykładowo – jak wskazała – w wyroku z 5 czerwca 2014 r. (sygn. akt II FSK 1647/12) NSA orzekł, że nie można wymierzać podatku od nieruchomości od budynku, który nie istnieje (został rozebrany), mimo że nadal istnieje on w ewidencji gruntów i budynków.

W tej sprawie jednak zarówno WSA w Lublinie, jak i NSA (wyrok z 23 marca 2022 r., sygn. akt III FSK 429/21) uznały, że przywołany wyjątek nie ma zastosowania. Sądy zgodnie orzekły, że dopóki nie zostaną zmienione dane w ewidencji gruntów i budynków, dopóty organy podatkowe mają obowiązek wyliczać podatek na ich podstawie. Zawarte w ewidencji dane mają bowiem walor dokumentu urzędowego – przypomniał lubelski sąd.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 31 marca 2022 r., autor: Łukasz Zalewski, oprac.: GR