Wspólnik spółki cywilnej nie pomniejszy przychodów o wydatki poniesione przez nią na zakup towarów handlowych sprzedanych przez jego firmę – czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.

Wspólniczka spółki prowadzącej od kilku lat hurtową sprzedaż wyrobów pirotechnicznych, w maju 2021 r. zarejestrowała jednoosobową działalność gospodarczą na terenie Czech. W ramach nowej firmy również zajmowała się sprzedażą wyrobów pirotechnicznych. Po kilku miesiącach zaczęła sprzedawać polskiej spółce (tej, której była wspólniczką) towary kupione za granicą.

Sądziła, że część wydatków poniesionych przez spółkę może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Przekonywała, że w tym przypadku nie ma zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT, który nie pozwala zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wartości pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną – także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki.

Kobieta twierdziła, że nabywanie przez spółkę cywilną od swojego wspólnika towarów handlowych przeznaczonych do dalszej odsprzedaży nie jest tym samym, co praca na rzecz spółki.

Nie zgodził się z nią dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (interpretacja indywidualna z 4 sierpnia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT2- -1.4011.416.2022.2.AP). Stwierdził , że w tym wypadku mamy do czynienia z płatnością za świadczenie zrealizowane na rzecz „samego siebie”. Wydatek z tym związany nie może być więc podatkowym kosztem.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 11 sierpnia 2022 r., autor: Mariusz Szulc, oprac.: GR