PFRON może zmienić swoje stanowisko w sprawie uprawnienia do dopłat do pensji w przypadku pracodawców, którzy podpisują z ZUS umowy o rozłożeniu na raty płatności składek. Pojawiło się bowiem orzecznictwo sądowe, które przedstawia odmienną od funduszu interpretację przepisów w tym zakresie – czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.
Tak wynika z informacji przekazanej przez PFRON. Co do zasady jednym z warunków otrzymywania dofinansowań do wynagrodzeń niepełnosprawnych pracowników jest to, aby miesięczne koszty płacy, w tym m.in. wynagrodzenie netto, składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz zaliczki na podatek dochodowy były pokrywane w terminach wyznaczonych odrębnymi przepisami, z dopuszczalnym opóźnieniem nieprzekraczającym 14 dni. Tak stanowi art. 26a ust. 1a1 pkt 3 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 44).
Co istotne, zgodnie z dotychczasowym stanowiskiem prezentowanym przez PFRON terminowość poniesienia kosztów płacy jest zachowana również przez te firmy, które mają zawarte z ZUS umowy o odroczenie terminu płatności składek lub o ich rozłożenie na raty. Taka umowa wyznacza nowy termin płatności składek, pod warunkiem że pracodawca wystąpił z wnioskiem o jej zawarcie przed upływem standardowego terminu ich zapłaty. Dlatego gdy pracodawca do- trzymuje nowych terminów płatności wynikających z układu ratalnego (lub opóźni się z płatnością o maksymalnie 14 dni, a umowa nie zostanie rozwiązana), to przysługują mu dopłaty do pensji, za okres, którego dotyczy rozłożenie na raty lub odroczenie płatności składek.
Okazuje się jednak, że w ostatnim czasie zaczęła się kształtować linia orzecznicza, która jest odmienna od dotychczasowej praktyki postępowania przez PFRON. Jako jej przykład fundusz podaje wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 28 października 2022 r. (sygn. akt V SA/Wa 850/22). Wskazano w nim, że w odniesieniu do umów o rozłożeniu płatności na raty lub odroczeniu jej terminu należy uznać istnienie zaległości niezależnie od możliwości skorzystania przez płatnika z wyjątkowego uprawnienia w postaci ulgi, której ZUS może udzielić. Sąd podkreślił, że rozłożenie na raty nigdy nie modyfikuje sytuacji pracodawcy na gruncie art. 26a ust. 1a1 pkt 3 ustawy o rehabilitacji, ponieważ instrument ten stosuje się do należności, których ustawowy termin płatności już minął, a umowne ustalenie nowych terminów płatności nie zmienia tej sytuacji. To oznacza, że obowiązek uiszczenia składek wynikający z objęcia ich układem ratalnym nie zmienia tego, że zostały poniesione z uchybieniem terminów określonych odrębnymi przepisami.
W związku z aktualnym orzecznictwem PFRON postanowił skonsultować się w tej sprawie z organem nadzoru, czyli Biurem Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych. Dodaje przy tym, że to od jego stanowiska będzie zależało, czy dojdzie do zmiany praktyki postępowania wobec pracodawców, którym została udzielona przez ZUS ulga w zapłacie zobowiązań składkowych.
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 13 lutego 2024 r., autor: Michalina Topolewska, oprac.: GR