Powrót młodej mamy komplikuje sporządzenie listy plac

Rzeczpospolita (2011-09-15), autor: Marta Gadomska , oprac.: GR

wrz 15, 2011

Podjęcie pracy w związku z chwilowym przerwaniem urlopu macierzyńskiego wymusza na pracodawcy dodatkowe przeliczenia. Musi uwzględnić częściowe wynagrodzenie i zasiłek.

Jak czytamy w Rzeczpospolitej sprawa jest prostsza, gdy zakład zgłaszał do ubezpieczenia chorobowego mniej niż 21 osób. Wtedy zasiłki przysługujące zatrudnionym osobom wypłaca ZUS. Wówczas w przypadku powrotu do pracy szef policzy tylko wynagrodzenie częściowe. Nie będzie musiał natomiast robić nic, gdy zatrudniona wystąpi o zasiłek opiekuńczy. Wtedy naliczy i wypłaci go ZUS.

Zasiłek macierzyński, przysługuje tym, którzy podlegają ubezpieczeniu chorobowemu: zarówno pracownikom, jak i osobom zatrudnionym na umowach cywilnoprawnych oraz osobom prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą, jeśli opłacają składkę chorobową. Wypłaca się go za okres udzielonego urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego i urlopu ojcowskiego. Natomiast zasiłek opiekuńczy przysługuje za czas sprawowania opieki nad chorym dzieckiem, które nie ukończyło 14 lat. Tak stanowi ustawa z 25 czerwca 1999 o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm.).

Wszystkie zasiłki liczymy tak jak chorobowy, postępując następująco:
1. Ustalamy podstawę wymiaru. Chodzi o przeciętne, miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym zatrudniona poszła na urlop macierzyński.
2. Otrzymaną wartość obniżamy o składki społeczne pobrane z pensji zatrudnionej.
3. Wynik dzielimy przez 30.
4. Stawkę zasiłku za jeden dzień mnożymy przez liczbę dni np. urlopu macierzyńskiego.

Należy pamiętać o tym, że:
• w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania tego zasiłku zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego zasiłku,

• trzymiesięczna przerwa w pobieraniu zasiłku powoduje, że jego podstawę ustalamy na nowo,

•jeżeli w okresie, z którego uwzględnia się podstawę wymiaru, zatrudniony nie otrzymał wynagrodzenia z powodu usprawiedliwionej nieobecności, to miesięcy, w których zatrudniony przepracował mniej niż połowę wymiaru czasu pracy, nie uwzględniamy. Po uzupełnieniu przyjmuje się pobory z miesięcy, w których co najmniej połowa obowiązującego czasu pracy została przepracowana. Należy je jednak najpierw uzupełnić według zasad określonych w art. 37 ust 2 ustawy zasiłkowej. Przepis ten przewiduje trzy możliwości uzupełniania:

• przy pensji stałej do podstawy wymiaru każe zaliczyć po prostu wynagrodzenie określone w umowie o pracę, ale pomniejszone o składki ZUS,

• przy pensji zmiennej:
– jeżeli zatrudniony przepracował choćby jeden dzień, to wynagrodzenie za przepracowane dni robocze każe podzielić przez liczbę dni, w których wynagrodzenie to zostało osiągnięte i pomnożyć przez liczbę dni, które zatrudniony miał przepracować w danym miesiącu,
– jeżeli ubezpieczony nie osiągnął żadnego wynagrodzenia, należy uwzględnić zmienne składniki wynagrodzenia w przeciętnej miesięcznej wysokości wypłacone za miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, pracownikom zatrudnionym na takim samym lub podobnym stanowisku pracy u pracodawcy, u którego przysługuje zasiłek chorobowy.

Wynagrodzenie za część miesiąca liczymy na trzy sposoby w zależności od przyczyny niewykonywania
pracy (choroba, inna absencja spowodowana usprawiedliwioną nieobecnością oraz jednocześnie choroba i inna usprawiedliwiona nieobecność).

Wynagrodzenie za część miesiąca liczymy zgodnie z § 11 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 29 maja 1996 w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia i innych należności przewidzianych w kodeksie pracy (DzU nr 62, poz. 289 ze zm). Zgodnie z tym przepisem postępujemy następująco:

1. Miesięczną stawkę wynagrodzenia dzielimy przez 30 (bez względu na to, ile faktycznie dni ma dany miesiąc), a uzyskany wynik mnożymy przez liczbę dni wskazanych w zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby (wliczamy wszystkie dni, a nie tylko dni pracy).

2. Od wynagrodzenia miesięcznego odejmujemy otrzymany wynik

Więcej w Rzeczpospolitej z 14 września 2011 r.