Usługi masażu

Grzegorz Rodziewicz , oprac.: GR

cze 11, 2024

Pracodawca umożliwia pracownikom bezpłatne korzystanie z usług masażu w siedzibie spółki. Koszty usług ponoszone przez spółkę zależą od liczby pracowników, którzy z nich korzystają. Pracownicy samodzielnie organizują listy zainteresowanych oraz ustalają harmonogram. Spółka nie ma dostępu do informacji dotyczących tożsamości ani liczby osób korzystających z masaży. Czy umożliwienie pracownikom korzystania z tego typu usług nieodpłatnie stanowi dla pracowników przychód ze stosunku pracy, a co za tym idzie – czy na spółce ciążą w tym zakresie obowiązki płatnika zaliczek na PIT? – pyta czytelnik Dziennika Gazety Prawnej.

Jak odpowiada ekspert współpracujący z DGP – aby ustalić, czy dane świadczenie gwarantowane przez pracodawcę stanowi przychód ze stosunku pracy, należy sięgnąć do przesłanek, jakie określił Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13). Zgodnie z tym orzeczeniem przychodem pracownika ze stosunku pracy są świadczenia, które:

  • po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (tzn. pracownik skorzystał z nich w pełni dobrowolnie);
  • po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść;
  • po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich pracowników).

Jeśli przynajmniej jedna z ww. przesłanek nie jest spełniona, wyklucza to możliwość uznania danego świadczenia otrzymanego od pracodawcy za przychód pracownika.

Analizując wymienione kryteria, w opisanym przypadku wątpliwości budzi spełnienie trzeciej przesłanki – spółka nie ma bowiem dostępu do informacji dotyczących tego, kto i w jakiej częstotliwości korzysta z usług masażu. Przypisanie wymiernej korzyści danemu pracownikowi wydaje się więc problematyczne. Jednakże dyrektor KIS, wydając interpretacje w zbliżonych stanach faktycznych, staje na stanowisku, że w takiej sytuacji, tj. w przypadku usług, których odpłatność zależy od liczby pracowników z nich korzystających, pracownicy ci osiągają przychód ze stosunku pracy. W ocenie organów podatkowych pracodawca może określić korzyść, którą dany pracownik uzyskuje w związku z korzystaniem z nieodpłatnego świadczenia. W konsekwencji pracodawca musi obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 10 czerwca 2024 r., autor: Dorian Jabłoński, oprac.: GR