Jaki związek ma limit 30-krotności z wysokością zasiłku?

Rzeczpospolita (2011-09-22), autor: Rzeczpospolita , oprac.: GR

wrz 22, 2011

Nasz pracownik zachorował we wrześniu br. W listopadzie ubiegłego roku przestaliśmy za niego opłacać składki emerytalne i rentową, bo jego wynagrodzenie przekroczyło roczny limit podstawy ich wymiaru. Jak naliczyć jego wynagrodzenie chorobowe za wrzesień br., jeżeli w listopadzie 2010, kiedy wystąpiło przekroczenie, przez trzy dni był on na zwolnieniu lekarskim – pyta czytelnik Rzeczpospolitej.

Świadczenie to należy ustalić biorąc pod uwagę wynagrodzenie z okresu wrzesień 2010 – sierpień 2011.
Szczególną uwagę trzeba jednak zwrócić na listopad i grudzień 2010. Pierwsze z nich trzeba odpowiednio uzupełnić, a obydwa należy pomniejszyć o mniejszą część składek społecznych potrąconych z przychodu zatrudnionego.

Jeśli od początku roku pracownik był zatrudniony tylko w jednej firmie, to pracodawca ma obowiązek narastająco zliczać jego oskładkowany przychód od początku roku i opłacać składki emerytalną i rentowe do osiągnięcia limitu. Pozostałe: chorobową, wypadkową, zdrowotną, na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych nadal musi opłacać.

Podstawę wymiaru zasiłków liczymy z wynagrodzenia za 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Przez „wynagrodzenie” należy rozumieć przychód pracownika, stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu części przez niego sfinansowanej na ubezpieczenia społeczne. Standardowo odpowiada ona wartości 13,71 proc. przychodu podwładnego (9,76 proc. to składka emerytalna, 1,5 proc. – rentowa i 2,45 proc. – chorobowa).

Nie chodzi o to, żeby potrącać ten ryczałt, ale kwotę faktycznie pobranych składek. Należy o tym pamiętać już na etapie pomniejszania przychodu podwładnego o składki pobrane z jego przychodu. W konsekwencji licząc podstawę zasiłku, uwzględnimy wyższe wynagrodzenie za miesiące, w których składki na ubezpieczenia emerytalne albo rentowe zostały pobrane w niższej wysokości lub w ogóle ich nie pobrano.

Jeżeli w okresie, z którego ustalana jest podstawa chorobowego, czyli ostatnich 12 miesięcy, pracownik nie osiągnął wynagrodzenia wskutek nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, przy ustalaniu podstawy wymiaru tego zasiłku:

– wyłącza się wynagrodzenie za miesiące, w których przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy,

– przyjmuje się, po uzupełnieniu, wynagrodzenie z miesięcy, w których przepracował minimum połowę obowiązującego go czasu pracy.

Gdy podwładny otrzymuje wynagrodzenie w stałej stawce, uzupełnienie nie nastręcza żadnych trudności. Po prostu należy przyjąć pensję określoną w umowie o pracę lub w innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek pracy.

W szczególny jednak sposób uzupełnia się stały miesięczny przychód za miesiąc, w którym doszło do przekroczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe. Trzeba wykonać „nadprogramowe” działania, tj.

KROK 1. Obliczamy średni wskaźnik składek (ŚWS) na ubezpieczenia społeczne, potrąconych pracownikowi w tym miesiącu według wzoru

ŚWS = kwota pobranych składek x 100 / przychód stanowiący podstawę wymiaru składek

KROK 2. Przy zastosowaniu ŚWS obliczamy składki do potrącenia

KROK 3. Pensję z umowy pomniejszamy o ustaloną kwotę składek

Więcej w Rzeczpospolitej z 21 września 2011 r.