Przedsiębiorca, który wybrał ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, nie zapłaci go od równowartości kosztów mediów refakturowanych na najemcę i przez niego zwróconych – czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.
Mężczyznę prowadzi działalność w zakresie gastronomii oraz wynajmu i dzierżawy nieruchomości. Wynajmuje lokale usługowe, których jest właścicielem i które wprowadził do firmowej ewidencji środków trwałych. Z fiskusem rozlicza się w formie ryczałtu ewidencjonowanego.
Zgodnie z zawartymi umowami najmu mężczyzna refakturuje na najemców koszty zużycia mediów (w tym prądu, gazu, energii cieplnej, wody) oraz opłaty za odprowadzanie ścieków i wywóz śmieci. Robi to na podstawie faktur i zestawień, które dostaje od dostawców mediów i wspólnoty mieszkaniowej. Natomiast kwoty podatku od nieruchomości refakturuje na podstawie decyzji podatkowych wydanych przez poszczególne gminy.
Przedsiębiorca był przekonany, że jego przychodem z najmu jest tylko czynsz, który dostaje od najemców, bo tylko on – jak tłumaczył – jest dla niego przysporzeniem majątkowym. Uważał, że nie są nim kwoty, które refakturuje na najemców, bo – jak argumentował – pełni on tu funkcję jedynie pośrednika w opłacaniu kosztów mediów, opłat eksploatacyjnych i podatku od nieruchomości na rzecz odpowiednio gestorów mediów i urzędu gminy.
Nie zgodził się z nim dyrektor KIS. Stwierdził, że przychodem z działalności gospodarczej są również koszty opłat za media oraz podatku od nieruchomości – i to zarówno, gdy są one uwzględnione w kwocie czynszu za najem, jak i wówczas, gdy są one refakturowane. Uzyskany z tego tytułu przychód jest zaliczany do przychodów z najmu składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, a więc do przychodów z działalności gospodarczej – wyjaśnił fiskus.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku (wyrok z 20 listopada 2024 r., sygn. akt I SA/Bk 312/24) przyznał rację przedsiębiorcy. Orzekł, że nie można zaliczać do przychodu z działalności gospodarczej zwróconych wydatków. Przypomniał, że przychodem są tylko kwoty należne, które podatnikowi przysługują realnie, definitywnie i trwale (art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o PIT w zw. z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.).
Jako przykład przysporzenia realnego, definitywnego i ostatecznego sąd wskazał na kwotę czynszu. Orzekł natomiast, że takim przysporzeniem nie jest w żadnym wypadku zwrot przez najemców kwot z tytułu poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków za zużyte przez najemców media.
Sąd zwrócił uwagę na to, że w świetle art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o PIT nie można zaliczać do przychodu z działalności gospodarczej zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym w ryczałcie warunek ten nie ma nawet znaczenia, bo podstawą opodatkowania jest tu przychód i z oczywistych względów brak jest możliwości uwzględnienia kosztów w podstawie opodatkowania. Wyrok jest nieprawomocny.
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 10 grudnia 2024 r., autor: Paweł Jastrzębowski, oprac.: GR