Od 1 kwietnia 2011 r. przedsiębiorcy, u których funkcjonuje zbiorowy układ pracy, nie wiedzieli, czy opodatkowywać VAT zagwarantowane w tych układach, a przekazywane nieodpłatnie na rzecz związków zawodowych i zrzeszonych w nich pracowników świadczenia. Chodzi o towary i usługi nabywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a służące zaspokojeniu potrzeb pracowników. Przepisy nie były jasne, więc firmy dla bezpieczeństwa naliczały od tych świadczeń 23 proc. VAT. Teraz będą go mogły odzyskać – informuje Rzeczpospolita.

Chodzi o zmienione brzmienie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z nowymi przepisami (DzU z nr 64, poz. 332) opodatkowaniu podlega odpowiednio nieodpłatne przekazanie należących do przedsiębiorcy towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników. Nie ma jednak definicji owego osobistego celu. Firmy nie miały więc pewności, czy naliczać VAT z tytułu np. zapewnienia związkom zawodowym pomieszczeń biurowych wraz z wyposażeniem i mediami.

Na szczęście dla firm pojawiły się pierwsze korzystne interpretacje. Według dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których zaspokojenie nie jest związane ze stosunkiem pracy, ale wynika z dobrej woli pracodawcy. Potrzeby pracownicze to te, do których zaspokojenia pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np. kodeksu pracy, przepisów innych ustaw regulujących prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, postanowień zbiorowych układów pracy, postanowień porozumień zbiorowych, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp. (interpretacja nr ILPP1/443-835/11-3/NS). Ten sam dyrektor potwierdził prawo do odliczenia VAT zapłaconego przez przedsiębiorcę w cenie nabywanych towarów i usług (nr ILPP2/443-894/11-2/EN).

Więcej w Rzeczpospolitej z 17 listopada 2011 r.