Jak wypełniać druki, aby uzyskać pomoc

Rzeczpospolita (2011-12-01), autor: Rzeczpospolita , oprac.: GR

gru 1, 2011

Zatrudniamy niepełnosprawnego ze znacznym stopniem niepełnosprawności. Czy chcąc obniżyć wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, aby zmniejszyć wpłatę na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, musimy w orzeczeniu mieć informację, że ta niepełnosprawność wynika z choroby, będącej schorzeniem szczególnym? Czy wystarczy zaświadczenie od lekarza specjalisty, w którym stwierdzi on takie schorzenie szczególne? – pyta czytelnik Rzeczpospolitej.

Wystarczy, że na dodatkowo dostarczonym zaświadczeniu od lekarza specjalisty będzie informacja o schorzeniu szczególnym, np. epilepsji. Listę tych schorzeń wymienia rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z 18 września 1998 (DzU nr 124, poz. 820). Do tych uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia niepełnosprawnych zalicza się: chorobę Parkinsona, stwardnienie rozsiane, paraplegię, tetraplegię, hemiplegię, znaczne upośledzenie widzenia oraz niedowidzenie, głuchotę i głuchoniemotę, nosicielstwo wirusa HIV oraz chorobę AIDS, epilepsję, przewlekłe choroby psychiczne, upośledzenie umysłowe, miastenię.

Ponadto do schorzeń, o których mowa w art. 21 ust. 4 i 7 ustawy z 27 sierpnia 1997 o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU z 2011 r. nr 127, poz. 721 ze zm., dalej ustawa o rehabilitacji), tj. szczególnych dotyczących obniżania wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych, ustawodawca nie wskazuje sposobu dokumentowania ich wystąpienia. Z dotychczasowej praktyki potwierdzonej orzecznictwem sądów administracyjnych (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 3 listopada 2009,111 SA/Wa 718/09) wynika, że schorzenia te dokumentuje się orzeczeniami, o których mowa w art. 3, 4a, 5 lub 62 ustawy o rehabilitacji, potwierdzającymi niepełnosprawność w rozumieniu ustawy, innymi orzeczeniami lub zaświadczeniami lekarskimi. Sytuacja ta nie zmieniła się po 1 stycznia 2011, ponieważ modyfikacje odnoszące się do dokumentowania szczególnych schorzeń dotyczyły tylko art. 26a ust. 1b ustawy o rehabilitacji.

Więcej w Rzeczpospolitej z 1 grudnia 2011 r.