Dopłata do pensji zależy od inwalidztwa

Rzeczpospolita (2011-12-05), autor: Rzeczpospolita , oprac.: GR

gru 5, 2011

Na podstawie zmian wprowadzonych na mocy ustawy z 29 października 2010  o zmianie ustawy o rehabilitacji od 1 stycznia 2012 r. wysokość kwot dofinansowania wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych będzie się stopniowo zmieniała – czytamy w Rzeczpospolitej.

Od 1 stycznia do 30 czerwca 2012 maksymalna kwota miesięcznego dofinansowania wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego będzie liczona według stawki procentowej najniższego wynagrodzenia w wysokości:

– 170 proc. dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,

– 125 proc. dla osób zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,

– 50 proc. dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.

Od 1 lipca do 31 grudnia 2012 maksymalna kwota miesięcznego dofinansowania wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego liczona według stawki procentowej najniższego wynagrodzenia wyniesie:

– 180 proc. dla niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,

– 115 proc. dla niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,

– 45 proc. dla niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.

Natomiast począwszy od dofinansowania za styczeń 2013, maksymalna kwota miesięcznego wsparcia będzie przysługiwać w wysokości:

– 180 proc. najniższego wynagrodzenia u osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,

– 100 proc. najniższego wynagrodzenia u osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,

– 40 proc. najniższego wynagrodzenia dla niepełnosprawnych zaliczonych cło lekkiego stopnia niepełnosprawności

Pracodawcy z tzw. otwartego rynku pracy będą otrzymywali odpowiednio 70 i 90 proc. kwot dofinansowania przysługujących zakładom pracy chronionej.  Zrównanie kwot dofinansowania dla obu grup przedsiębiorców ma nastąpić dopiero od 2013 r.

Nowelizacja ustawy o rehabilitacji z 29 października 2010 istotnie zmieniła brzmienie jej art. 26a ust. 1b.
Stanowi on, że kwoty dofinansowań wynagrodzeń zwiększa się o 40 pkt proc. najniższego wynagrodzenia u niepełnosprawnych, u których orzeczono chorobę psychiczną upośledzenie umysłowe, całościowe zaburzenia rozwojowe lub epilepsję, oraz niewidomych. W tym przepisie wyróżniono pewne rodzaje niepełnosprawności, z którymi ustawodawca związał dodatkowe przywileje dla pracodawcy. Są to tzw. szczególne schorzenia.

Od 1 stycznia 2011 schorzenie szczególne potwierdza jedynie odpowiedni kod na orzeczeniu. Zatrudniający osoby niepełnosprawne, których schorzenie poświadcza wyłącznie zaświadczeniem lekarz specjalista, nie może się już ubiegać o podwyższoną kwotę dofinansowania na tych pracowników.

Aby otrzymać dofinansowanie na nowego niepełnosprawnego podwładnego, pracodawca prowadzący działalność gospodarczą musi wykazać wzrost netto zatrudnienia ogółem i wzrost netto zatrudnienia pracowników niepełnosprawnych, czyli właśnie tzw. efekt zachęty. Ustala się go w stosunku do odpowiednio przeciętnego zatrudnienia ogółem i przeciętnego zatrudnienia osób niepełnosprawnych w poprzedzających 12 miesiącach.

Wyliczając stan zatrudnienia w okresie sprawozdawczym, należy brać pod uwagę tylko ustawę o rehabilitacji. Dlatego do stanu zatrudnienia nie wlicza się m.in. pracownika niepełnosprawnego przebywającego na urlopie bezpłatnym czy pełnosprawnego przebywającego na urlopie wychowawczym.
Wyliczając natomiast bieżący stan zatrudnienia w okresie sprawozdawczym oraz średni stan zatrudnienia za 12 miesięcy poprzedzających okres sprawozdawczy, należy uwzględnić tylko przepisy unijne. Chodzi o art. 2 pkt 13 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z 6 sierpnia 2008 uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 traktatu oraz art. 5 załącznika nr 1 do tego rozporządzenia.

Zgodnie z tymi przepisami do stanu zatrudnienia nie wliczymy pracowników pełnosprawnych i niepełnosprawnych przebywających na urlopach macierzyńskim i wychowawczym. Natomiast uwzględnimy pracowników pełnosprawnych i niepełnosprawnych przebywających na urlopach bezpłatnych.

Więcej w Rzeczpospolitej z 30 listopada 2011 r.