W jaki sposób rozliczyć wynagrodzenie pracownika wysłanego za granicę

Rzeczpospolita (2011-12-27), autor: Lidia Rubińska , oprac.: GR

gru 27, 2011

Spółka z o.o. mająca siedzibę w Krakowie świadczy usługi transportowe na obszarze Polski i Unii Europejskiej. 1 października 2011 delegowała do pracy w Holandii jednego pracownika na stanowisko kierowcy na okres dwóch miesięcy. Wynagrodzenie będzie wypłacała spółka. W którym kraju opodatkować pensję delegowanego pracownika? – pyta czytelnik Rzeczpospolitej.

Zasady opodatkowania osób wykonujących pracę za granicą regulują przepisy ustawy o PIT oraz umowy międzynarodowe zawarte między Polską a państwem, w którym otrzymano wynagrodzenie.
Istotnym kryterium dla określenia obowiązku podatkowego osoby uzyskującej dochód za granicą jest jej miejsce zamieszkania. Według ustawy o PIT za osobę mającą w Polsce miejsce zamieszkania uważa się osobę mającą tu ośrodek interesów życiowych lub przebywającą w naszym kraju dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

O tym czy wynagrodzenie osiągnięte za granicą będzie opodatkowane w Polsce czy za granicą, decyduje właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, w tym wypadku polsko-holenderska konwencja w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (DzU z 2003 r. nr 216, poz. 2120).
Opodatkowanie w Polsce wynagrodzenia z pracy świadczonej w Holandii uzależnione jest od spełnienia łącznie warunków określonych w art. 15 ust. 2 konwencji, a więc:

– pobyt pracownika w Holandii nie może przekroczyć 183 dni podczas 12-miesięcznego okresu rozpoczynającego się lub kończącego się w danym roku podatkowymi,

– wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę, który nie ma miejsca zamieszkania ani siedziby w Holandii (wypłaca je polski zakład pracy) i

– wynagrodzenie nie jest wypłacane przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w Holandii.

Okres nieprzekraczający łącznie 183 dni podczas 12-miesięcznego okresu rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym należy rozumieć w ten sposób, że 12-miesięczny okres zaczyna się od dnia faktycznego pobytu pracownika za granicą. Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 lipca 2010 (ITPB2M15-363/10/IB): „okres dwunastomiesięczny rozpoczyna swój bieg z momentem faktycznego rozpoczęcia pobytu pracownika w drugim umawiającym się państwie. Stosownie do komentarza do modelowej konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku (OECD) obliczanie długości pobytu w danym państwie jest dokonywane poprzez stosowanie metody opartej na »dniach fizycznej obecności. W ramach tej metody każda część dnia, nawet bardzo krótka, spędzona przez podatnika w danym państwie, liczy się jako dzień obecności w tym państwie przy obliczaniu okresu 183 dni. Każdy pełny dzień spędzony natomiast poza danym państwem, czy to w celach wakacyjnych, służbowych, czy z innej przyczyny, nie może być brany pod uwagę”.

W przypadku o którym pisze czytelnik, wynagrodzenie delegowanego pracownika będzie opodatkowane w Polsce i polski zakład pracy jako płatnik będzie miał obowiązek pobierać zaliczki na PIT i wpłacać do urzędu skarbowego w Polsce.

Więcej w Rzeczpospolitej z 21 grudnia 2011 r.