Krócej w pracy tylko wyjątkowo

Rzeczpospolita (2011-12-27), autor: Aleksander Kuźniar , oprac.: GR

gru 27, 2011

Oporny pracodawca nie wyda niepełnosprawnemu skierowania do lekarza, by ten skrócił mu dniówkę roboczą. Jednak pracownik może się do niego udać nawet bez zgody szefa i to na jego koszt – donosi Rzeczpospolita.

Nowelizacja ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych z 29 października 2010 (DzU nr 226, poz. 1475) co do zasady pozbawia od 1 stycznia 2012 pracowników zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności prawa do skróconej dobowej (7 godzin) i tygodniowej (35 godzin) normy czasu pracy. Od nowego roku te osoby będą obowiązywały normy 8 godzin na dobę i 40 na tydzień.

Ustawodawca nie przewidział żadnego okresu przejściowego czy stopniowego wydłużania czasu pracy niepełnosprawnych. W związku z tym pracownicy od stycznia każdego dnia będą zobowiązani zostać w pracy dłużej o godzinę. Ponieważ zmieniają się warunki pracy tym osobom, pracodawca musi im przekazać do 31 stycznia 2012 aktualną informację na podstawie art. 29 § 3 k.p., wykazując w niej nową obowiązującą dobową i tygodniową normę czasu pracy.

Nie ma natomiast konieczności dokonywania zmian w umowie o pracę zawartej z pracownikiem niepełnosprawnym, czy to na zasadzie porozumienia stron, czy w drodze wypowiedzenia zmieniającego.
Wyjątek dotyczy tylko tych umów o pracę, w których – mimo braku takiego obowiązku – pracodawca wskazał obowiązujące pracownika niepełnosprawnego skrócone normy czasu pracy. W takim bowiem wypadku sama zmiana przepisów nie wpłynie automatycznie na treść umowy o pracę, w której strony ustaliły normy czasu pracy: 7 godzin na dobę i 35 w tygodniu. Wówczas, chcąc stosować do pracownika niepełnosprawnego ze znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności nowe normy czasu pracy, pracodawca będzie musiał zawrzeć aneks do umowy na zasadzie porozumienia stron lub – w razie braku zgody pracownika – wręczyć mu wypowiedzenie zmieniające warunki umowy w tym zakresie.
Podobnie będzie wyglądała sytuacja, jeżeli skrócone normy zostały zapisane w przepisach wewnątrzzakładowych obowiązujących u pracodawcy.

Gdy stan zdrowia niepełnosprawnego ze znacznym lub umiarkowanym stopniem wskazuje, że nadal powinien on pracować krócej niż 8 godzin w dobie i 40 tygodniowo, istnieje możliwość stosowania do niego skróconych norm czasu pracy. Decyzje w tym zakresie będzie podejmował lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub też – w razie jego braku – lekarz sprawujący opiekę nad niepełnosprawnym.
Musi on wydać w odniesieniu do konkretnego niepełnosprawnego zaświadczenie o celowości stosowania skróconych norm czasu pracy.

Podstawa prawna do wydania zaświadczenia o skróconych normach zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2012. Jeżeli jednak niepełnosprawny jeszcze przed tym dniem przedłoży pracodawcy zaświadczenie o konieczności stosowania wobec niego skróconych norm czasu pracy, to ten musi je honorować. Taki pracownik już w dniu wejścia w życie nowych przepisów będzie wykonywał pracę w normach 7 godzin na dobę i 35 godzin w tygodniu.

Więcej w Rzeczpospolitej z 27 grudnia 2011 r.