Za nadgodziny należy się normalne wynagrodzenie i dodatki…

Rzeczpospolita , autor: Marta Gadomska , oprac.: GR

maj 16, 2007

Kontynuujemy cykl artykułów poświęconych sporządzaniu listy płac. Pokazujemy na konkretnych przykładach i obliczeniach sposoby ustalania poszczególnych rodzajów wynagrodzeń. Omawiamy też zasady odprowadzania od nich składek do ZUS oraz zaliczek na podatek dochodowy. Zachęcamy czytelników do przysyłania pytań na ten temat. Obiecujemy, że na wszystkie odpowiemy w cyklu lub poza nim. Zorganizujemy też kilka telefonicznych dyżurów eksperckich. Kiedy – poinformujemy na pierwszej stronie DOBREJ FIRMY. Dziś przedstawiamy sposób liczenia wynagrodzenia i dodatków za godziny nadliczbowe. Wkrótce zajmiemy się wynagrodzeniem za dyżur i przestój.

Za nadgodziny należy sią normalne wynagrodzenie i dodatki

Za każdą godzinę nadliczbową pracownik musi dostać normalne wynagrodzenie oraz dodatek w wysokości 50 lub 100 proc. stawki godzinowej

Zatrudniony nie powinien pracować więcej niż osiem godzin dziennie i 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy. Praca ponad te limity stanowi godziny nadliczbowe z tytułu przekroczenia normy dobowej bądź średniotygodniowej.

Weźmy przykładowo zatrudnionego w podstawowym systemie czasu pracy przez pięć dni w tygodniu po osiem godzin. Szef kazał mu zostać w piątek dwie godziny dłużej, a w sobotę przyjść na osiem godzin. W zamian nie udzielił dnia wolnego. W ten sposób powstały nadgodziny – z tym że piątkowe z tytułu przekroczenia normy dobowej, a sobotnie – średniotygodniowej.

Nie zawsze jednak pracownik wchodzi w nadgodziny dobowe po przepracowaniu ośmiu godzin dziennie. W równoważnym systemie czasu pracy często występują one dopiero po 12 godzinie pracy, czyli po przekroczeniu przedłużonego dobowego wymiaru czasu pracy

Ustalamy standardową pensję

Za pracę w nadgodzinach trzeba zapłacić w pierwszej kolejności normalne wynagrodzenie.

Normalne wynagrodzenie to takie, jakie zatrudniony otrzymuje stale i systematycznie. Obejmuje ono wynagrodzenie zasadnicze, wynikające ze stawki osobistego zaszeregowania, oraz dodatkowe składniki wynagrodzenia o charakterze stałym, jeśli pracownik nabywa do nich prawo na podstawie przepisów płacowych obowiązujących w zakładzie (wyrok Sądu Najwyższego z 3 czerwca 1986 r., IPRN 40/86). Tymi dodatkowymi składnikami mogą być:

dodatek stażowy,

dodatek funkcyjny,

dodatek za pracę w warunkach szkodliwych,

stała premia.

Ustalając normalne wynagrodzenie za godzinę pracy nadliczbowej, sumujemy składniki wynagrodzenia i dzielimy je przez wymiar czasu pracy w danym miesiącu. Nie dotyczy to pensji zasadniczej określonej w stawkach godzinowych. Tych nie trzeba bowiem przeliczać.

Więcej Rzeczpospolita.