Od 1992 roku podatnik ma orzeczenie o niepełnosprawności. Musi przyjmować insulinę z wykorzystaniem pompy. Wydatki na wypożyczenie pompy insulinowej, na zakup pompy insulinowej oraz zakup osprzętu do miesięcznej eksploatacji pompy insulinowej nie zostały sfinansowane (dofinansowane). Czy podatnik może uwzględnić je w swoim zeznaniu podatkowym? – pyta Dziennik Gazeta Prawna.

Osoba niepełnosprawna, lub na której utrzymaniu znajdują się niepełnosprawni członkowie rodziny może pomniejszyć swój dochód o wydatki rehabilitacyjne. Za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Bezsporne jest w przedmiotowej sprawie to, że używanie pompy insulinowej przez osobę niepełnosprawną w związku z chorobą cukrzycy zdecydowanie ułatwia oraz umożliwia jej wykonywanie czynności życiowych, zatem wydatki poniesione przez podatnika (zlecone przez lekarza specjalistę) na zakup pompy insulinowej oraz osprzętu do miesięcznej eksploatacji pompy insulinowej można uznać za wydatki na cele rehabilitacyjne.

Trzeba pamiętać, że wydatki na leki odlicza się w wysokości stanowiącej różnicę między faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo).
Wydatki związane z zakupem podlegają odliczeniu od dochodu, o ile zakupione specyfiki spełniają cechy leku, tzn. mieszczą się w urzędowym wykazie produktów leczniczych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i lekarz specjalista stwierdził, że są one konieczne do stosowania przez okres stały lub czasowy.

W związku z tym jeżeli podatnik poniósł wydatki na zakup leków, tj. preparatów insuliny, co do których lekarz specjalista stwierdził, że powinien je stosować, to podatnik ma prawo odliczyć wydatki poniesione na ten cel w wysokości stanowiącej różnicę między faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a 100 zł. Wysokość wydatków na zakup leków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Dokument ten powinien zawierać dane personalne osoby ponoszącej wydatek na ten cel.
Dokumentem takim może być dowód, z którego wynikać będzie, kto, kiedy i jakiego rodzaju wydatek poniósł.
Dowodem tym nie musi być koniecznie faktura VAT. Zatem podatnik może odliczyć wydatki poniesione na zakup leków, jeśli posiada dokumenty potwierdzające wydatki z tego tytułu.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 16 kwietnia 2012 r.