Starając się o emeryturę lub rentę, nie trzeba składać dokumentów, które zostały już kiedyś złożone w organie rentowym, ani dowodów na poświadczenie okoliczności, które może on sam ustalić – czytamy w Rzeczpospolitej.
Zgłaszając wniosek o emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, trzeba obecnie przedstawić w większości te same dokumenty, które wskazywało poprzednie rozporządzenie, tj. te poświadczające:
1) datę urodzenia,
2) okresy uzasadniające prawo do świadczeń i ich wysokość,
3) stan zdrowia, jeżeli prawo do świadczenia uzależnione jest od stwierdzenia niezdolności do pracy, a także wywiad zawodowy sporządzony przez płatnika składek, jeżeli ubezpieczony pozostaje w zatrudnieniu,
4) wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu i uposażenia, przyjmowanych do ustalenia podstawy wymiaru świadczeń zgodnie z art. 15 ustawy emerytalnej,
5) okoliczności niezbędne do ustalenia świadczeń przysługujących z instytucji zagranicznych, jeżeli umowy międzynarodowe tak stanowią.
Od 1 stycznia 1999 r. każdy ubezpieczony posiada indywidualne konto w ZUS. W związku z tym dokumenty, o których mowa w pkt 1,2 i 4 nie są wymagane, jeśli konto ubezpieczonego zawiera dane pozwalające na ustalenie prawa i wysokości świadczenia. ZUS nie powinien ich wymagać, tak samo jak tych na poświadczenie okoliczności wskazanych w pkt 5, gdy zostały one już złożone dla celów ustalenia kapitału początkowego albo prawa lub wysokości świadczeń na podstawie ustawy lub odrębnych przepisów.
Więcej w Rzeczpospolitej z 16 maja 2012 r.