Czy małe biura rachunkowe mogą być zwolnione z obowiązku rozliczenia VAT

Rzeczpospolita (2012-06-05), autor: Maciej Jurczyga , oprac.: GR

cze 5, 2012

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwolnieniu z tego podatku podlegają przedsiębiorcy, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym 150 tys. zł. Jednocześnie w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT wymieniono szczególne rodzaje czynności, których wykonywanie wyłącza podatników z prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego. Należy do nich min. świadczenie usług w zakresie doradztwa – czytamy w Rzeczpospolitej.

Na mocy art. 113 ust. 14 ustawy o VAT minister finansów doprecyzował to wyłączenie w rozporządzeniu z 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (DzU nr 68, poz. 360). Z poz. 12 załącznika do tego rozporządzenia wynika, że z możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego nie mogą skorzystać podatnicy zajmujący się doradztwem z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Zgodnie z art. 76a ust. 2 ustawy o rachunkowości przedsiębiorcy wykonujący działalność w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są również uprawnieni do:

– prowadzenia, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielania im pomocy w tym zakresie,

– sporządzania, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielania im pomocy w tym zakresie.

Do 31 stycznia 2005 r. w ustawie o doradztwie podatkowym znajdował się bowiem przepis, z którego wynikało, że doradztwem nie jest wykonywanie czynności na rzecz i w imieniu podatnika, jeżeli wykonywane były one przez osoby uprawnione, zgodnie z odrębnymi przepisami, do prowadzenia ksiąg rachunkowych i polegały wyłącznie na prowadzeniu ksiąg rachunkowych bądź innych ksiąg i ewidencji do celów podatkowych oraz sporządzaniu zeznań i deklaracji na podstawie danych wynikających z tych ksiąg. Po usunięciu tego przepisu organy podatkowe doszły do wniosku, że wskazane czynności są od tego momentu czynnościami doradztwa podatkowego i wykluczają możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego w VAT.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (DzU z 2011 r. nr 41, poz. 213, ze zm.) czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1) udzielanie podatnikom płatnikom i inkasentom na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami,

2) prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,

3) sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie,

4) reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Zawodowe wykonywanie tych czynności, co do zasady, zastrzeżone jest wyłącznie dla doradców podatkowych. Jednak uprawnionymi do zawodowego ich wykonywania są także adwokaci i radcowie prawni oraz biegli rewidenci (z wyłączeniem czynności, o których mowa w pkt 4). Natomiast czynności wymienione w pkt 2 i 3 mogą również wykonywać osoby posiadające certyfikat księgowy.

Więcej w Rzeczpospolitej z 31 maja 2012 r.