Sprzeciw na czynności kontrolne reguluje ustawa o swobodzie działalności gospodarczej. Jak wynika ze statystyk, przedsiębiorcy rzadko wykorzystują to narzędzie w walce z nadużyciami ze strony kontrolujących – czytamy w Rzeczpospolitej.

Mimo że złożenie sprzeciwu obarczone jest wieloma warunkami, daje ono podatnikowi pewne korzyści. Skutkuje przerwaniem czynności kontrolnych, a w przypadku uznania jego zasadności – odstąpieniem od kontroli.
Sprzeciw można złożyć tylko w sytuacjach określonych w art. 84C ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Ponadto okolicznością uprawniającą do złożenia sprzeciwu jest przekroczenie dopuszczalnego czasu trwania kontroli.

Jeśli zasady te zostałyby naruszone, przedsiębiorca może wnieść na piśmie, w ciągu pierwszych 3 dni roboczych trwania danej kontroli, sprzeciw z uzasadnieniem do organu wykonującego kontrolę. O jego złożeniu powinien także pisemnie powiadomić kontrolujących. W przypadku sprzeciwu składanego w związku z przekroczeniem rocznego limitu trwania wszystkich kontroli trzydniowy termin liczony jest od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie tego limitu.

Przedsiębiorca powinien wiedzieć, że organ podatkowy ma 3 dni robocze od dnia otrzymania sprzeciwu na jego rozpatrzenie oraz wydanie postanowienia o odstąpieniu od czynności kontrolnych albo o ich kontynuowaniu. Jeżeli minie termin na rozpatrzenie sprzeciwu, z przepisów wynika domniemanie o korzystnym rozstrzygnięciu dla przedsiębiorcy, co oznacza obowiązek wstrzymania kontroli.
Jeśli organ nie uzna sprzeciwu i będzie kontynuował kontrolę, niezadowolony z takiego rozstrzygnięcia przedsiębiorca może wnieść zażalenie w terminie 3 dni od dnia otrzymania postanowienia. Rozpatrzenie zażalenia powinno nastąpić w terminie 7 dni od dnia jego wniesienia Również w tym przypadku, nierozpatrzenie zażalenia w terminie jest równoznaczne z uznaniem go za zasadne, a więc z koniecznością odstąpienia od kontroli.

Więcej w Rzeczpospolitej z 4 czerwca 2012 r.