W zakładach zatrudniających według stanu na 1 stycznia danego roku co najmniej 20 osób  dofinansowanie do wypoczynku pracowników i ich bliskich, a także byłych pracowników realizowane jest głównie ze środków zgromadzonych w zakładowym funduszu świadczeń socjalnych – czytamy w Rzeczpospolitej.

Dofinansowanie za pomocą tej formy jest niewątpliwie najbardziej korzystne dla podatników. Art. 2 ust. 1 ustawy o zfśs zezwala na finansowanie różnych form wypoczynku ze środków funduszu, co oznacza, że mogą to być wczasy zorganizowane przez zakład, przez pracownika osobiście, a także przez osoby trzecie.
Dofinansowanie z zfśs może być również przeznaczone na wypoczynek poza granicami Polski (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 28 marca 2007 r., K 40/04). Z uwagi na socjalny charakter Funduszu wysokość dopłat dla pracowników uwarunkowana jest od wysokości dochodów przypadających na członka rodziny. Zaleca się zatem, aby regulamin szczegółowo określał odpowiednie poziomy dochodów jako kryterium przyznawania dopłat z zfśs.

Od przydzielonego pracownikowi wsparcia finansowego ze środków zfśs nie odprowadza się składek do ZUS.
Wynika to z § 2 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (dalej rozporządzenie składkowe). Korzystając z dofinansowania ze środków zfśs, pracownikowi przysługuje również zwolnienie z podatku, ale tylko do kwoty 380 zł w roku podatkowym (art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT). Jeśli dofinansowanie przekracza tę kwotę, to nadwyżka powinna być opodatkowana. Potwierdza to m.in. interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 1 września 2011 r. (IBPBII/1/415-576/11/MZ).

Z kolei art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o PIT zezwala na bardzo korzystne zwolnienie z opodatkowania całej kwoty przekazanej ze środków zfśs na wypoczynek dla dzieci i młodzieży do lat 18. Tak wynika m.in. z interpretacji indywidualnej ministra finansów z 24 kwietnia 2012 r. (DD3/033/61/CRS/11/PK- 27). Warunkiem jest zorganizowanie takich wczasów przez podmioty prowadzące w tym zakresie działalność gospodarczą w formie: wczasów, kolonii, zimowisk i obozów, w tym połączonego z nauką pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu. Co ważne, jeśli organizator wypoczynku małoletnich nie świadczy usług wypoczynkowych w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej lub taki rodzaj działalności nie wynika z jego statutu, skorzystanie ze zwolnienia nie będzie możliwe. Za taką wykładnią przepisów opowiedziała się Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 27 stycznia 2012 r. (IBP-BII/1/415-927/11/MK).

Więcej w Rzeczpospolitej z 29 czerwca 2012 r.