Podmioty, które płacą składki na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zapisują je jako podatki i opłaty – czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.
Ewidencja operacji związanych z obowiązkami z tytułu PFRON może przebiegać w następujący sposób:
1. Naliczenie obowiązkowej składki na fundusz: strona Wn konta 450 – Podatki i opłaty, strona Ma konta 220 – Rozrachunki publicznoprawne,
2. Zapłata miesięcznej składki: strona Wn konta 220 – Rozrachunki publicznoprawne, strona Ma konta 130 – Rachunek bankowy.
Podmioty, które nie przekazują na czas składek do PFRON, muszą się liczyć z koniecznością zapłaty odsetek karnych. Stanowią one w księgach rachunkowych koszty finansowe. Wynika to z art. 42 ust. 3 ustawy o rachunkowości.
W tym przypadku zastosowanie ma ustawa z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Oznacza to, że podmiot sam musi naliczyć odsetki za zwłokę, jak od zaległości podatkowych, począwszy od dnia następującego po dniu, w którym składki należało opłacić, i wpłacić je bez wezwania.
Odsetki za zwłokę w tym przypadku ujmuje w korespondencji z kontem rozrachunków: strona Wn konta 756 – Koszty finansowe, strona Ma konta 220 – Rozrachunki publicznoprawne. Z kolei ich wpłatę księguje się następująco: strona Wn konta – 220 – Rozrachunki publicznoprawne, strona Ma konta 130 – Rachunek bankowy.
Art. 22 ustawy rehabilitacji zawodowej określa konsekwencje, jeśli mimo zobowiązania pracodawca nie wydzieli lub nie zorganizuje w określonym terminie stanowiska pracy dla osoby, która w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej utraciła zdolność do wykonywania obowiązków na dotychczasowym stanowisku. W takiej sytuacji pracodawca zobowiązany jest w dniu rozwiązania stosunku pracy z tą osobą wpłacić na fundusz kwotę w wysokości piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia za pracownika. W księgach rachunkowych taką karę ujmuje się zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 32 lit. g ustawy o rachunkowości jako pozostałe koszty operacyjne.
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 2 lipca 2012 r.