Jak odpowiada Rzeczpospolita – zgodnie z art. 213 ustawy z 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych, w spółce z o.o. może być ustanowiona rada nadzorcza lub komisja rewizyjna albo oba te organy. Aby funkcjonowały one w spółce, konieczny jest odpowiedni zapis zawarty w umowie tej spółki. W spółkach, w których kapitał zakładowy przewyższa kwotę 500 tys. złotych, a wspólników jest więcej niż 25, ustanowienie rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej jest obligatoryjne. Niezależnie jednak od tego, czy te organy istnieją w danej spółce, bo taka była wola wspólników, czy dlatego, że spółka była zobligowana do ich utworzenia, ich funkcjonowanie wiąże się z koniecznością ponoszenia przez spółkę (podatnika) pewnych wydatków.

Wydatki te możemy podzielić na osobowe (wypłacane członkom rady nadzorczej) oraz takie, które nie mają takiego charakteru. Do tej drugiej grupy możemy przykładowo zaliczyć: zakup sprzętu biurowego (komputery, drukarki, itp.), odpisy amortyzacyjne budynków czy lokali wykorzystywanych przez radę nadzorczą (komisję rewizyjną), wydatki na opłaty za połączenia telefoniczne, zakup prasy, doradztwo prawne, koszty tłumaczenia dokumentów, koszty związane z wyborami do rady nadzorczej (np. koszty druku kart do głosowania), wydatki z tytułu zakupu napojów i słodyczy podawanych podczas posiedzeń rady nadzorczej, koszty przygotowania Sali na narady łub posiedzenia oraz materiały biurowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. O wydatkach ponoszonych w związku z funkcjonowaniem w spółce rady nadzorczej mówi art. 16 ust. 1 pkt 38 tej ustawy. Stanowi on, że za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Więcej w Rzeczpospolitej z 23 lipca 2012 r.