Samochód nie zawsze jest środkiem trwałym

Rzeczpospolita (2012-08-07), autor: Aneta Szwęch , oprac.: GR

sie 7, 2012

Moja firma zajmuje się sprzedażą i montażem ogrodzeń kutych. Działalność jest opodatkowana na zasadach ogólnych (KPIR). Bardzo często moi pracownicy muszą dojeżdżać do klientów i dostawców, dlatego ostatnio kupiłem w komisie samochód osobowy. Zakup jest udokumentowany fakturą VAT-MARŻA na kwotę 28 tys. zł. Zamierzam używać pojazdu w działalności gospodarczej przez około 10 miesięcy, a potem wycofam go z tej działalności, przekazując na cele osobiste. Czy w takim przypadku wydatki na zakup auta mogą być w całości kosztem uzyskania przychodów w chwili zakupu? Jak ująć ten zakup w KPiR? – pyta czytelnik Rzeczpospolitej.

Uznanie zakupionego samochodu osobowego za środek trwały wymaga spełnienia warunków określonych przez art. 22a ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym amortyzacji podlegają te nabyte środki transportu, które:

– są własnością lub współwłasnością podatnika,

– są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

– są wykorzystywane przez podatnika min. na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą,

– ich przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok.

Z przywołanej definicji środka trwałego wynika, że samochód osobowy należy zaliczyć do środków trwałych wówczas, gdy zostały spełnione wszystkie wymienione wyżej warunki, w tym m.in. przewidywany okres używania auta jest dłuższy niż rok i jest on wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Kupiony samochód osobowy, o którym mowa w pytaniu, nie spełnia jednak definicji środka trwałego ze względu na przewidywany okres jego używania w działalności gospodarczej krótszy niż rok. Wobec tego, skoro jego zakup służy potrzebom wynikającym z prowadzonej działalności gospodarczej, to można go ująć w kosztach podatkowych. W tym celu wydatek na zakup pojazdu udokumentowany fakturą VAT- -MARŻA w kwocie 28 tys. zł należy wpisać do KPiR w kolumnie 13 jako „Pozostałe wydatki”. W związku z tym, że zakup samochodu w opisanej sytuacji stanowi koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami (jest to tzw. koszt pośredni), to należy ująć go w KPiR w dacie poniesienia, którą jest data wystawienia faktury VAT MARŻA (art. 22 ust. 5c i ust. 6b ustawy o PIT).

Potwierdzenie stanowiska, według którego podatnik może zaliczyć zakup samochodu osobowego bezpośrednio do kosztów podatkowych w sytuacji, kiedy przewidywany przez niego okres używania auta nie przekracza roku, potwierdziła także Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 19 listopada 2011 r. (ITPBI/415-853a/10/AK). Stwierdziła ona, że: „(…) jeżeli Wnioskodawca dla zakupionego samochodu osobowego wykorzystywanego dla celów prowadzonej działalności gospodarczej określi okres używania krótszy niż rok i nie zaliczy go do środków trwałych, to wydatek poniesiony na zakup tego samochodu osobowego może zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów”.

Zaliczenie zakupionego pojazdu bezpośrednio do kosztów podatkowych w związku z zamiarem wycofania go z działalności gospodarczej przed upływem roku jest korzystne dla podatnika, gdyż cała jego wartość pomniejsza w tym momencie podstawę opodatkowania PIT.

Więcej w Rzeczpospolitej z 6 sierpnia 2012 r.