Pułapy dofinansowania związane z kosztami płacy można podzielić na dwie grupy. Do pierwszej należą kwoty kosztów płacy po pomniejszeniach zaś do drugiej – limit kosztów płacy.

Pierwszy rodzaj pomniejszenia wynika z dodanego nowelizacją z 28 czerwca 2012 r. artykułu 26a ust. 1a1 pkt 3 u.r.o.n. Zgodnie z tym przepisem dofinansowanie nie przysługuje, jeżeli miesięczne koszty płacy zostały poniesione przez pracodawcę z uchybieniem terminów, wynikających z odrębnych przepisów, przekraczającym 14 dni. Istotne są tu trzy kwestie. Po pierwsze, koszty płacy muszą zostać poniesione przez pracodawcę. Po drugie, nie jest wykluczone dofinansowanie, gdy koszty zostały poniesione po ustawowych terminach, jeśli ich przekroczenie nie było dłuższe niż 14 dni kalendarzowych. Po trzecie, interpretując przepis a contrario, należy uznać, że określone w nim wyłączenie dotyczy tylko tej części kosztów płacy, które zostały poniesione z ponad 14-dniowym przekroczeniem terminu.

Gdy wszystkie koszty płacy zostały poniesione z uchybieniem terminów przekraczającym 14 dni, prezes zarządu PFRON wydaje decyzję o odmowie wypłaty dofinansowania.

W myśl nowelizowanego art. 26a ust. 4 u.r.o.n. kwota miesięcznego dofinansowania nie może przekroczyć 90 proc. faktycznie i terminowo poniesionych miesięcznych kosztów płacy, a w przypadku pracodawcy wykonującego działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisów o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej – 75 proc. tych kosztów.

Należy tu zwrócić uwagę na dwie kwestie. Po pierwsze, kwota kosztów płacy służąca do obliczenia limitu kosztów płacy nie jest wstępnie pomniejszana np. o kwoty kosztów sfinansowanych ze środków publicznych.
Po drugie, koszty płacy, na podstawie których oblicza się wspomniany limit, o którym mowa w tym przepisie, to wyłącznie koszty faktycznie i terminowo poniesione. O ile faktyczne poniesienie nie budzi większych wątpliwości, to w przypadku terminowości jest inaczej. Teoretycznie, zgodnie z literalnym brzmieniem art. 26a ust. 4 u.r.o.n. należałoby uznać, że jednodniowe przekroczenie ustawowych terminów poniesienia kosztów płacy skutkowałoby wyłączeniem z dofinansowania kwoty, której dotyczyłoby to opóźnienie. Jednak takie interpretowanie tego przepisu kolidowałoby z zakresem wyłączenia kosztów płacy na podstawie cytowanego wyżej art. 26a ust. 1a pkt 3 u.r.o.n. W jego myśl dofinansowanie nie przysługuje dopiero jeśli miesięczne koszty płacy zostały poniesione po upływie 14 dni od terminów ustawowych.

Należy zatem czytać przywołane wyżej przepisy łącznie. Dlatego terminowość poniesienia kosztów płacy (o której mowa w art. 26a ust. 4 u.r.o.n.), jest zachowana w przypadku nieprzekroczenia ustawowych terminów o więcej niż 14 dni.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 23 sierpnia 2012 r.