Z dotychczasowej praktyki wynikało, że przekazanie wynagrodzenia pracownikowi niepełnosprawnemu bywało nie dość dobrze udokumentowane lub budziło wątpliwości co do faktycznej kwoty, którą otrzymał zatrudniony. Dlatego nowelizacja z 28 czerwca 2012 r. wprowadza zasadę, że faktycznie i terminowo poniesione koszty wynagrodzenia pracownika mogą być dofinansowane tylko wtedy, gdy wynagrodzenie pracownika niepełnosprawnego zostało przekazane na jego rachunek bankowy lub rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej albo na adres zamieszkania tego pracownika, za pośrednictwem osób prawnych prowadzących działalność w zakresie doręczania kwot pieniężnych.

Zatem kwota wynagrodzenia nieprzekazana we wspomniany sposób co do zasady pomniejsza kwotę kosztów płacy mogącą podlegać dofinansowaniu.

Należy tu zwrócić uwagę na trzy kwestie.
Po pierwsze, art. 26a ust. 1a1 pkt 2 u.r.o.n., z którego wynika powyższy obowiązek pracodawcy, nie stanowi lex specialis wobec art. 86 par. 3 k.p.
W myśl kodeksu pracy obowiązek wypłacenia wynagrodzenia może być spełniony w inny sposób niż do rąk pracownika, jeżeli tak stanowi układ zbiorowy pracy lub pracownik uprzednio wyrazi na to zgodę na piśmie.

Przepis kodeksu nadal dotyczy osób niepełnosprawnych, na których pracodawca zamierza pobierać dofinansowanie. Artykuł 26a ust. 1a1 pkt 2 u.r.o.n. normuje bowiem wyłącznie warunki uzyskania dofinansowania przez pracodawcę, a nie wzajemne stosunki na linii pracodawca – pracownik.

Zatem pracodawca ma obowiązek uzyskania zgody pracownika na przekazanie mu wynagrodzenia w sposób określony w tym artykule, jeżeli nie przewiduje tego układ zbiorowy pracy. Dlatego też zasada dotycząca sposobu przekazywania wynagrodzenia będzie stosowana (zgodnie z art. 5 nowelizacji z 28 czerwca 2012 r.) dopiero w odniesieniu do dofinansowania należnego za okresy począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia nowelizacji w Dzienniku Ustaw.

Po drugie, art. 26a ust. 1a1 pkt 2 u.r.o.n. rozwiąże ostatecznie problem wynagrodzeń w naturze. Po wejściu w życie tego przepisu dofinansowanie bezspornie nie będzie przysługiwało do kwoty wynagrodzenia uiszczonej do rąk pracownika, co wprowadzono w interesie osób niepełnosprawnych.
Po trzecie, należy wziąć pod uwagę, że w niektórych sytuacjach pracodawca ponosi koszt wynagrodzenia, lecz w świetle obowiązujących przepisów pracownik nie może otrzymać pełnej jego kwoty we wspomniany wyżej sposób, m.in. na konto bankowe. Dotyczy to sytuacji, gdy następuje zajęcie komornicze wynagrodzenia pracownika u pracodawcy.

W takim przypadku wprawdzie nie dochodzi do przekazania pełnej kwoty wynagrodzenia na rachunek bankowy pracownika, ale celowe byłoby uznanie, że nie następuje pomniejszenie kosztów płacy.
Sytuację tę należy odróżnić od umownego, fakultatywnego pomniejszania kwoty przekazywanej pracownikowi na rachunek bankowy lub w inny sposób (wskazany w art. 26a ust. 1a1 pkt 2 u.r.o.n.), czy zajęcie komornicze części środków przeznaczonych na wynagrodzenia w związku z egzekucją zobowiązań pracodawcy.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 23 sierpnia 2012 r.