Za czas opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem i pobierania świadczenia pielęgnacyjnego wójt, burmistrz lub prezydent miasta opłacają składki ZUS

Zgodnie z art. 6 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych składki na konto osób pobierających świadczenie pielęgnacyjne należy opłacać aż do uzyskania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego. Dla kobiety wynosi on 20 lat, a dla mężczyzny – 25.

W tym celu wójt (burmistrz, prezydent miasta) mogą występować do ZUS o udzielenie informacji o przebiegu ubezpieczenia oraz o tym, za jaki okres za tę osobę powinni opłacać składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Do tego przewidziana jest specjalna procedura, podaje ją na swojej stronie internetowej Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej. Wedle niej gmina lub ośrodek pomocy społecznej (działające z upoważnienia wójta, burmistrza lub prezydenta miasta) występują z wnioskiem do ZUS o ustalenie okresów składkowo-nieskładkowych oraz udzielenie informacji o przebiegu ubezpieczenia: chodzi o wskazanie okresów, za jakie będą opłacane składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu pobierania świadczenia pielęgnacyjnego.

Gmina lub ośrodek pomocy społecznej powinny przesłać dokumenty dotyczące tej sprawy oraz poprosić o informacje o innych niezbędnych (w wypadku konkretnej osoby) dokumentach, na podstawie których ZUS poczyni te ustalenia.

Jeśli są jakieś braki w dokumentacji, gmina lub ops wzywaj ą osobę uprawnioną do świadczenia pielęgnacyjnego, aby uzupełniła dokumenty. Następnie przesyła je do ZUS w celu ustalenia okresów składkowo -nieskładkowych.

Osoby pobierające świadczenie pielęgnacyjne mają także ubezpieczenie zdrowotne. W wypadku obydwu rodzajów składek – i społecznych, i zdrowotnych – są one opłacane tylko wtedy, kiedy pobierający świadczenie nie ma innego tytułu do ubezpieczeń. Nalicza się je od kwoty będącej wysokością świadczenia pielęgnacyjnego; wynosi ono 420 zł. Składki są opłacane nie dłużej niż przez 20 lat.

Przypomnijmy: świadczenie pielęgnacyjne jest jednym ze świadczeń rodzinnych. Przysługuje osobie, która rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej albo ich nie podejmuje, bo musi opiekować się dzieckiem, które ma orzeczenie o niepełnosprawności. To orzeczenie musi zawierać wskazania o konieczności stałej i długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Takich wskazań nie musi zawierać orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności

Więcej Rzeczpospolita.