Zgodnie z art. 39 kodeksu pracy pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku
Przepis ten chroni pracownika przed wypowiedzeniem, jeśli wystąpią łącznie dwie przesłanki: po pierwsze, pracownikowi brakuje nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, po drugie, pracownik posiada okres zatrudnienia umożliwiający uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. Ochrona przewidziana w art. 39 k.p. dotyczy pracownika, któremu brakuje nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego w dniu wręczenia mu wypowiedzenia umowy o pracę. Ochrona taka nie przysługuje jednak w przypadku, w którym pracownik spełnił ARKADIUSZ przesłankę opisaną w art. 39 k.p. SOBCZYK w okresie biegu wypowiedzenie radca prawny, umowy o pracę (por. wyrok Sądu Kancelaria Prawna Najwyższego z 7 kwietnia 1999 r., S°°alf I PKN 643/98, OSNAPiUS pracownicy 200o/11/418). Tak więc o tym, czy nastąpiło naruszenie ochrony PRAWO przedemerytalnej, decyduje data, PRACY w której dokonano wypowiedzenia, a zarazem spełnienie przesłanki nabycia prawa do emerytury. W przypadku zatrudnienia pracownika u więcej niż jednego pracodawcy ochrona przewidziana w art. 39 k.p. przysługuje u każdego z pracodawców (por. wyrok SN z 16 listopada 2000 r., I PKN 84/00, OSNP 2002/11/267).
W myśl art. 24 i 27 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o rentach i emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 39, poz. 353 ze zm.), wiek emerytalny wynosi 65 lat dla mężczyzn oraz 60 lat dla kobiet. Jednak ubezpieczonym urodzonym przed 1 stycznia 1949 r. przysługuje emerytura, jeżeli spełnili dodatkowy warunek – mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. W stosunku do niektórych grup pracowników wprowadzono jednak niższy od powszechnego wiek emerytalny (np. górnicy, żołnierze zawodowi, pracownicy kolejowi, nauczyciele, policjanci).
Niższy od powszechnego wiek emerytalny jest dla wymienionych powyżej grup pracowników normalnym wiekiem emerytalnym. Oznacza to, że pracownicy ci korzystają z ochrony w okresie czterech lat poprzedzających osiągnięcie właściwego dla ich grupy wieku emerytalnego (por. wyrok SN z 29 lipca 1997 r., I PKN 227/97, OSNP 1998/11/326), zgodnie z którym wiek emerytalny w rozumieniu art. 39 k.p. dla pracownika kolejowego wynosi w odniesieniu do mężczyzn 60 lat (por. wyrok SN z 28 marca 2002 r., I PKN 141/01, Prok. i Pr. 2003, z, 2, s. 43). Przewidziany w art. 39 k.p. zakaz wypowiedzenia umowy o pracę obejmuje również pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, którym brakuje nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia ustawowo obniżonego wieku emerytalnego dla tej kategorii pracowników, jeżeli dalszy okres zatrudnienia umożliwia im uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem niższego wieku emerytalnego.
Więcej Gazeta Prawna.