ZUS Ignoruje postanowienie Sądu Najwyższego i każe pracodawcom płacić za chorobę pracownika, jeżeli ten rozstał się wcześniej z innym chlebodawcą. Co innego, gdyby pracownik po stracie pracy nie był już nigdzie indziej zatrudniony
Gdy było kilku
Problem istnieje od dawna, a bierze się stąd, że urzędnicy ZUS sięgają po przepis, który zdaniem Sądu Najwyższego w ogóle w tej sytuacji nie powinien być stosowany. Ten przepis to art. 13 ust. i pkt 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.).
Gdy był tylko jeden pracodawca
Nie ma sporu, gdy pracownik ma tylko jednego pracodawcę. Po rozstaniu z firmą dostanie zasiłek chorobowy z ZUS Jeżeli: zachorował w czasie, gdy był jeszcze zatrudniony i choroba trwa bez przerwy także po zwolnieniu lub zachorował nie później niż w ciągu 14 dni po rozstaniu z pracodawcą (przepis mówi tu o ustaniu ubezpieczenia chorobowego"), jeżeli niezdolność do pracy trwa nieprzerwanie co najmniej 30 dni (patrz przykład). Wyjątkiem jest choroba zakaźna, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, lub inna choroba, której objawy ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni, licząc od początku choroby. W tym wypadku pracownik dostanie zasiłek z ZUS, nawet jeżeli zachoruje w ciągu trzech miesięcy po rozstaniu z pracodawcą.
Problem zaczyna się wtedy, gdy pracownik rozstaje się z firmą, ale nadal jest zatrudniony u drugiego pracodawcy.
– Nasz pracownik był do niedawna zatrudniony równocześnie w innym zakładzie pracy. Umowa o pracę z tamtą firmą rozwiązała mu się z końcem czerwca br. Jednak w połowie czerwca pracownik zachorował i nadal jest na zwolnieniu. Kto ma mu płacić zasiłek chorobowy: ZUS czy nasz zakład – pyta czytelnik DR – ZUS odmawia wypłaty i twierdzi, że to my musimy płacić. Czy ZUS ma rację i czy przejmie obowiązek wypłaty zasiłku od 34 dnia choroby pracownika
Niestety, praktyka pokazuje, że w takiej sytuacji ZUS rzeczywiście odmawia wypłaty zasiłku chorobowego. Jako podstawę przywołuje art. 13 ust 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
Co mówi przepis
Z przepisu tego wynika, że zasiłek chorobowy nie przysługuje po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym".
Jak widzi to ZUS…
ZUS interpretuje to tak. Skoro pracownik rozstaje się z pracodawcą, to ustaje tytuł ubezpieczenia chorobowego". Jednocześnie, jeśli były pracownik nadal jest zatrudniony u drugiego pracodawcy, to kontynuuje działalność zarobkową". Są zatem spełnione oba warunki, aby nie wypłacać mu zasiłku chorobowego. W takiej sytuacji powinien dostawać wynagrodzenie chorobowe od drugiego chlebodawcy, z którym się nie rozstał.-Co więcej, w tym wypadku pracownik nie uzyska prawa do zasiłku chorobowego nawet po upływie 33 dni choroby. A to dlatego, że z art. 13 ust. 1 ustawy wyraźnie wynika, że w takim wypadku zasiłek w ogóle nie przysługuje.
Potwierdzenie takiej interpretacji można znaleźć na stronie: www.zus.pl
…a jak sąd
Z taką interpretacją nie zgadza się Sąd Najwyższy. W ostatnim znanym postanowieniu w tej sprawie – z 7 maja 2003 r. (III UZP 3/2003) – SN stwierdził, że w takiej sytuacji nie można mówić o ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego.
Jeżeli pracownik jest zatrudniony równocześnie u kilku pracodawców, rozwiązanie stosunku pracy z jednym z nich nie powoduje ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego. Tytułem tym jest bowiem w dalszym ciągu zatrudnienie i tytuł ten istnieje do czasu rozwiązania stosunku pracy ze wszystkimi pracodawcami'' – uznał sąd. Dlatego też – jego zdaniem – ZUS całkiem niesłusznie powołuje się tu na art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zdaniem SN przepis ten dotyczy zupełnie innej sytuacji: gdy osoba niezdolna do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego nie podlega żadnemu ubezpieczeniu, natomiast kontynuuje lub podejmuje działalność zarobkową uprawniającą ją do ob -jęcia dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym".
Przykładem może być sytuacja, gdy pracownik rozstaje się z pracodawcą (ustaje tytuł do ubezpieczenia chorobowego) i rozpoczyna lub kontynuuje działalność gospodarczą.
Więcej Rzeczpospolita.