Zwrócone pracownikowi wydatki poniesione w związku z wykonywanymi czynnościami służbowymi nie są przychodem, gdyż nie powodują powstania po jego stronie jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego – czytamy w Rzeczpospolitej
Spółka pokrywa pracownikom całość kosztów w związku z wykonywanymi przez nich przejazdami w sprawach służbowych, wliczając w to również zwrot kosztów z tytułu odbytych podróży pomiędzy trzema lokalizacjami, w których spółka prowadzi działalność gospodarczą. Spółka pokrywa takie wydatki, jak: koszt przejazdu komunikacją miejską, przejazdy taksówką udokumentowane na podstawie faktur, rachunków lub paragonów. Zgodnie z przedstawionym przez spółkę stanowiskiem przejazdy te odbywają się wyłącznie w celach służbowych i w jej interesie, tym samym nie powiększają one aktywów majątkowych pracowników. Dodatkowo spółka w uzupełnieniu wniosku wskazała, że przejazdy pracowników w sprawach służbowych, wliczając w to również przejazdy pomiędzy trzema lokalizacjami firmy, nie stanowią podróży służbowej, gdyż wszystkie odbywają się w obrębie miejscowości, w której znajduję się główna siedziba firmy. Zgodnie z przyjętą w spółce praktyką pokrywanie kosztów przejazdów nie jest obowiązkowe, ponieważ nie wynika ono z odrębnych przepisów, jest to tzw. dobra praktyka stosowana przez spółkę. W związku z przedstawionym stanem faktycznym spółka zwróciła się do izby skarbowej z pytaniem, czy zwrot takich wydatków będzie przychodem pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem spółki zwrot kosztów przejazdów w sprawach służbowych, w tym pomiędzy trzema lokalizacjami firmy, nie stanowi przychodu pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.
Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 29 października 2015 r. (IBPB-2-1/4511-325/15/DP) uznała stanowisko spółki za prawidłowe, wskazując, że wynikający z konieczności wykonywania czynności służbowych zwrot przez nią kosztów przejazdów w sprawach służbowych, w tym pomiędzy trzema lokalizacjami firmy, nie generuje po stronie pracowników przychodu do opodatkowania, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. W ocenie izby wydatki te ponoszone są bowiem w interesie pracodawcy, a co za tym idzie, pracownicy nie otrzymują żadnego przysporzenia majątkowego. Tym samym na spółce nie ciążą z tego tytułu obowiązki płatnika i nie jest ona zobowiązana do naliczenia i poboru podatku od wydatków zwracanych pracownikom.
Więcej w Rzeczpospolitej z 4 stycznia 2016 r.