Jak odpowiada „GP” – wyposażenie odpisane w koszty w księdze podatkowej nie podlega ujęciu w inwentarzu, o którym mowa w art. 19 ustawy o rachunkowości.

Jednostki, które uprzednio nie prowadziły ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą o rachunkowości, na dzień rozpoczęcia prowadzenia tych ksiąg sporządzają wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz), potwierdzony ich inwentaryzacją. Pozycje inwentarza powinny stanowić odpowiedniki lub rozwinięcia poszczególnych pozycji bilansu otwarcia (art. 19 ust. 1 i 2 ustawy o rachunkowości). W inwentarzu podlegają zatem wykazaniu aktywa i pasywa i ma on stanowić podstawę wprowadzenia na konta księgowe zapisów dotyczących posiadanego przez jednostkę majątku (aktywów) i źródeł jego finansowania (pasywów). Składniki majątku niezakwalifikowane w czasie prowadzenia księgi podatkowej do środków trwałych, tylko odpisane jednorazowo w koszty podatkowe, nie stanowią aktywów. Z tego powodu nie powinny być ujmowane w inwentarzu, z ustawy o rachunkowości nie wynika też obowiązek ich inwentaryzacji.

Podatnik prowadząc księgę podatkową miał obowiązek ujmować wyposażenie, którego wartość początkowa przekracza 1.500 zł, w ewidencji wyposażenia. Przechodząc na księgi rachunkowe nie musi on prowadzić takiej dodatkowej ewidencji, bo nie nakazują tego przepisy ustawy o rachunkowości. Natomiast, jeśli uzna to za uzasadnione, może obejmować niskocenne składniki majątku ewidencją pozabilansową prowadzoną w ustalony przez siebie sposób, w celu kontroli prawidłowości ich użytkowania. W gestii kierownika jednostki (którym w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną jest właściciel) leży opracowanie i aktualizowanie zasad (polityki) rachunkowości, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy o rachunkowości, zawierających m.in. reguły w zakresie ewidencji bilansowej środków trwałych na kontach syntetycznych i analitycznych oraz sposobu ujmowania składników majątku niezaliczanych do środków trwałych ze względu na niską wartość początkową. Gdyby podatnik zdecydował się prowadzić taką ewidencję pozabilansową niskocennych składników majątku, warto byłoby je zinwentaryzować na dzień rozpoczęcia prowadzenia” ksiąg rachunkowych w celu założenia tej ewidencji.

Warto nadmienić, że przedstawiony w pytaniu sposób ujęcia w inwentarzu wyposażenia (wartość początkowa i odpowiadające jej umorzenie) jest właściwy dla środków trwałych, których wartość początkowa została już całkowicie zamortyzowana.

Więcej w Gazecie Podatkowej z 7 stycznia 2016 r.