Pracownik, który mieszka w innym miejscu niż pracuje, zapłaci niższy podatek od wynagrodzenia – czytamy w Rzeczpospolitej
Z wnioskiem o interpretację do IS wystąpiła firma zatrudniająca mężczyznę, który w umowie jako miejsce pracy ma wpisane całe województwo. Wykonuje swoje zadania w obiektach centrum biznesowo-sportowego znajdującego się w miejscowości, w której mieszka, ale też jeździ po terenie województwa. Nie dostaje dodatku za rozłąkę, nie otrzymuje też zwrotu kosztów dojazdu do zakładu pracy.
Firma zapytała skarbówkę, czy może mu naliczać podwyższone koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy. Przypomnijmy, że są one zryczałtowane i wynoszą:
– 111,25 zł miesięcznie – dla pracowników mieszkających w tej samej miejscowości, gdzie znajduje się zakład pracy i uzyskujących przychody od jednego zakładu, za rok nie więcej niż 1335 zł (2002,05 zł od więcej niż jednego zakładu pracy),
– 139,06 zł miesięcznie – dla pracowników dojeżdżających do pracy z innej miejscowości i nieotrzymujących dodatku za rozłąkę, uzyskujących przychody od jednego zakładu pracy, za rok nie więcej niż 1668,72 zł (2502,56 zł od więcej niż jednego zakładu).
Firma uważa, że może naliczyć pracownikowi wyższe koszty, jeśli złoży on oświadczenie o zamieszkiwaniu poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy. Przemawia za tym wykładnia celowościowa art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy PIT. Trudno przyjąć, by w świetle realiów, w jakich zawierane i wykonywane są umowy o pracę, pojęcie „miejscowość, w której znajduje się zakład pracy” (tym posługuje się ten przepis) rozumieć wyłącznie* jako miejscowość, w której jest jakaś materialnie wyodrębniona jednostka organizacyjna pracodawcy. Miejsce wykonywania pracy może być przez strony umowy określone szerzej jako pewien oznaczony obszar.
Zdaniem firmy zakład pracy to miejsce, w którym się ją świadczy. Jeżeli dana osoba wykonuje swoje obowiązki poza miejscem zamieszkania – nawet przez część miesiąca – spełnione są warunki stosowania podwyższonych kosztów. Z przepisów nie wynika bowiem, że praca musi być wykonywana w innym miejscu niż zamieszkania przez cały miesiąc.
Izba Skarbowa w Łodzi (nr interpretacji: IPTPB1/4511-611/15-2/MH) zgodziła się z tym stanowiskiem. Podkreśliła, że wystarczy; aby choć jeden dzień w miesiącu pracownik wykonywał pracę poza miejscowością, w której mieszka, by można było zastosować podwyższone koszty uzyskania przychodu.
Więcej w Rzeczpospolitej z 11 stycznia 2016 r.