Jak odpowiada ekspert współpracujący z dziennikiem „Rz” – przepisy ustawy o VAT (ani żadne inne przepisy, w tym przepisy unijne) nie definiują, niestety, pojęcia usług turystyki. W konsekwencji przy definiowaniu tego pojęcia należy się odwołać do znaczenia słowa „turystyka”. Jak wynika z internetowego słownika języka polskiego, „turystyka” oznacza „zorganizowane wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania”. A zatem usługami turystyki są przede wszystkim usługi organizacji takich wyjazdów. Dotyczy to nie tylko usług organizacji wyjazdów wypoczynkowych czy krajoznawczych, ale również w innych celach. Za usługi turystyki uważa się bowiem również, przykładowo, usługi polegające na organizacji wyjazdów językowych czy studiów zagranicznych (tak orzekł Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej).

Świadczone przez Państwa usługi organizacji wyjazdów konferencję są zatem usługami turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy o VAT.

Potwierdzają to wyjaśnienia udzielane przez organy podatkowe, np. przez Izbę Skarbową w Bydgoszczy w interpretacji z 20 lipca 2011 r. (ITPP2/443-658/11/MD). W piśmie tym czytamy, że „z treści złożonego wniosku wynika, że Pana firma wykonuje m.in. usługi polegające na organizowaniu wyjazdów dla lekarzy na konferencje branżowe, świadczone na terenie Unii Europejskiej i poza nią (np. USA, Norwegia), na zlecenie polskiego podmiotu gospodarczego (firmy farmaceutycznej). (…) Mając na względzie stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 119 ustawy, należy potwierdzić, że usługi świadczone przez Pana na rzecz krajowej firmy farmaceutycznej są usługami turystki w rozumieniu tego przepisu”.

Uważam zatem, że w przedstawionej sytuacji z punktu widzenia VAT świadczą Państwo usługi turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy o VAT. Dotyczy to zarówno usług świadczonych dla osób z Polski, jak i dla osób z zagranicy. Nie ma przy tym znaczenia, czy są to osoby z państw członkowskich Unii Europejskiej, czy z państw spoza Unii Europejskiej.

Miejsce świadczenia tych usług (zakładając, że nie świadczą ich Państwo ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej znajdującego się poza Polską) znajduje się na terytorium Polski (na podstawie art. 28n ust. 1 ustawy o VAT), a więc – we wszystkich wskazanych przypadkach- podlegają one opodatkowaniu VAT w Polsce według stawki 23 proc. (z zastrzeżeniem, że podstawą opodatkowania jest marża). Jednocześnie – zważywszy na to, że ma tu zastosowanie procedura marży – wystawiane przez Państwa faktury dokumentujące świadczenie tych usług – w zakresie danych określonych w art. io6e ust. 1 pkt 1-17 ustawy o VAT – powinny zawierać wyłącznie dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-8 i 15-17 ustawy o VAT, a także wyrazy „procedura marży dla biur podróży” (zob. art. 106e ust. 2 ustawy o VAT). Dotyczy to wszystkich wskazanych przypadków, w tym przypadków, gdy nabywcy nie płacą wpisowego na konferencję, lecz nabywają tylko usługę zakwaterowania i wyżywienia.

Na zakończenie należy poczynić dwie uwagi. Po pierwsze, udzielając odpowiedzi, założyłem, że w skład usług, o których mowa, nie wchodzą tzw. usługi własne (tj. świadczenia realizowane przez Państwa we własnym zakresie), a więc usługi te składają się w całości z towarów i usług nabywanych dla bezpośredniej korzyści osób je nabywających. Gdyby było inaczej (tj. gdyby w skład usług, o których mowa, wchodziły jednak częściowo usługi własne), w tym zakresie procedura opodatkowania marży nie miałaby zastosowania. Oznacza to, że – przynajmniej teoretycznie (w praktyce jest to przez podatników często ignorowane) – konieczne byłoby odrębne fakturowanie usług własnych.

Inaczej wyglądałoby rozliczenie, gdyby Państwo świadczyli usługę organizacji konferencji na zlecenie, a więc gdyby nabywcą usługi był podmiot chcący zorganizować konferencję. Tego typu usług nie zalicza się bowiem do usług turystyki, a w konsekwencji są one opodatkowane na zasadach ogólnych.

Więcej w Rzeczpospolitej z 28 stycznia 2016 r.