Pośród licznych zmian wprowadzonych od stycznia do ordynacji podatkowej warto zwrócić uwagę na modyfikację zasad zaliczania wpłat na poczet zobowiązań podatkowych. W przypadku terminowego regulowania pojedynczych zobowiązań podatkowych zazwyczaj kwestia zapłaty podatku nie budzi większych wątpliwości. Gdy jednak na podatniku ciążą zaległości lub zobowiązania z różnych tytułów, istotne stają się przyjęte w ordynacji podatkowej reguły zaliczania wpłat podatnika – czytamy w Rzeczpospolitej
Podstawowa zasada wynikająca z art. 62 ust. 1a tej ordynacji podatkowej mówi, że gdy na podatniku ciążą zobowiązania z różnych tytułów, wpłatę zalicza się na poczet podatku, począwszy od zobowiązania o najwcześniejszym terminie płatności, chyba że podatnik wskaże zobowiązanie, na poczet którego robi wpłatę. Istotną nowością w tym zakresie jest wprowadzona od 1 stycznia br. zasada zaliczania wpłat w pierwszej kolejności na poczet obciążającego podatnika upomnienia. Dotychczas niezapłacone koszty upomnienia były dochodzone w ramach postępowania egzekucyjnego. Obecnie zatem w przypadku wpłacenia kwoty przez podatnika, na którym ciążą koszty doręczonego upomnienia, wpłata ta w pierwszej kolejności zostanie zaliczona na koszty upomnienia, a dopiero w pozostałej części na poczet zobowiązania podatkowego. W konsekwencji pozostała po zaliczeniu na koszty upomnienia kwota prawdopodobnie nie pokryje całości zobowiązania podatkowego, co spowoduje powstanie zaległości podatkowej. Podatnicy, na których ciążą koszty doręczonych upomnień, powinni zatem pamiętać o nowej regule zaliczania wpłat na poczet zobowiązań podatkowych.
Kolejne istotne rozwiązanie w zakresie wpłat to umożliwienie zapłaty podatku za podatnika przez osobę trzecią. Zobowiązanie podatkowe obciąża podatnika, jednak nowe przepisy pozwalają w określonych sytuacjach na przyjęcie domniemania, że wpłata podatku następuje ze środków podatnika. Dzięki temu można będzie uniknąć dotychczasowych perturbacji i procedur wyjaśniających w sytuacji, w której podatek został wprawdzie zapłacony ze środków finansowych podatnika, ale przez osobę trzecią. Od 1 stycznia do ordynacji podatkowej został dodany art. 61b § 1, zgodnie z którym zapłata podatku może nastąpić także przez:
1. małżonka podatnika, jego zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę,
2. aktualnego właściciela przedmiotu hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego, jeżeli podatek zabezpieczony jest hipoteką przymusową lub zastawem skarbowym,
3. inny podmiot, w przypadku gdy kwota podatku nie przekracza 1000 zł.
Oznacza to zatem, że obecnie możliwa już jest zapłata podatku przez wskazaną przepisami osobę bliską, przy czym warto pamiętać, że gdy należność wpłaca kto inny niż sam podatnik (podmiot wskazany w pkt 1 i 3), dla jej uznania za wpłatę pochodzącą ze środków podatnika konieczne jest takie oznaczenie dowodu zapłaty, z którego jednoznacznie wynika, że przeznaczeniem zapłaty jest zobowiązanie podatkowe podatnika. Zmianę tę niewątpliwie należy ocenić pozytywnie, jako ułatwiającą – zwłaszcza drobnym przedsiębiorcom – regulowanie zobowiązań wobec fiskusa.
Więcej w Rzeczpospolitej z 4 lutego 2016 r.