Maksymalna wysokość pomocy na wyposażenie jednego stanowiska wynosi piętnastokrotność przeciętnego wynagrodzenia (tj. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim kwartale od pierwszego dnia następującego po ogłoszeniu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego). Obecnie jest to kwota 58.429,95 zł (przeciętne wynagrodzenie w III kwartale 2015 r. wyniosło 3.895,33 zł).

Pracodawca zainteresowany zatrudnieniem osoby niepełnosprawnej przy udziale środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych powinien złożyć wniosek Wn-W na formularzu określonym w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie zwrotu kosztów wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej (Dz.U. z 2015 r. poz. 93).

Składa się go do starosty właściwego ze względu na miejsce zarejestrowania osoby niepełnosprawnej.

Starosta rozpatrując wniosek, bierze pod uwagę:

– potrzeby lokalnego rynku pracy,

– liczbę osób niepełnosprawnych o określonych kwalifikacjach, zarejestrowanych w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotne albo poszukujące pracy niepozostające w zatrudnieniu,

– koszty wyposażenia stanowiska pracy,

– wkład pracodawcy w wyposażenie tworzonego stanowiska pracy,

– wysokość posiadanych środków Funduszu przeznaczonych na ten cel w danym roku.

Przed zawarciem umowy o zwrot kosztów wyposażenia stanowiska pracy odbywają się negocjacje między starostą a pracodawcą. Podczas ich trwania uzgadniana jest wysokość kwoty zwrotu, która zostanie wypłacona pracodawcy, jak i inne warunki umowy (m.in. formy zabezpieczenia zwrotu kwoty refundacji, termin do rozliczenia otrzymanej pomocy).

Warunkiem dokonania zwrotu kosztów jest uzyskanie pozytywnej opinii Państwowej Inspekcji Pracy – – wydanej na wniosek starosty – o przystosowaniu stanowiska pracy do potrzeb wynikających z niepełnosprawności zatrudnionego pracownika lub w przypadku, gdy zatrudnienie osoby niepełnosprawnej nie wymagało przystosowania, o spełnieniu warunków bezpieczeństwa i higieny pracy na tym stanowisku.

Pracodawca przedstawia staroście kopię umowy o pracę zawartej z osobą zatrudnioną na refundowanym stanowisku pracy, orzeczenie potwierdzające niepełnosprawność tej osoby, zestawienie poniesionych kosztów podlegających refundacji oraz kopie dowodów ich poniesienia w terminie 7 dni od dnia poniesienia ostatniego z tych kosztów. Zakup wyposażenia objętego refundacją dokumentuje się fakturą, rachunkiem lub dowodem zapłaty. Umowa wygasa w przypadku nieprzedstawienia zestawienia poniesionych kosztów podlegających refundacji oraz kopii dowodu ich poniesienia w terminie 6 miesięcy od dnia zawarcia umowy.

W wypadku gdy zatrudnienie osoby niepełnosprawnej jest krótsze niż 36 miesięcy, pracodawca musi zwrócić PFRON za pośrednictwem starosty środki w wysokości 1/36 ogólnej kwoty zwrotu za każdy miesiąc brakujący do upływu 36 miesięcy, jednak w wysokości nie mniejszej niż 1/6 tej kwoty.

Pracodawca może uniknąć obowiązku zwrotu tych środków, jeżeli zatrudni w terminie trzech miesięcy od dnia rozwiązania stosunku pracy z osobą niepełnosprawną, inną osobę niepełnosprawną zarejestrowaną w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotna lub poszukująca pracy i niepozostająca w zatrudnieniu.

Zwrot kosztów wyposażenia stanowiska pracy obejmuje udokumentowane koszty zakupu lub wytworzenia wyposażenia stanowiska pracy wraz z niepodlegającym odliczeniu podatkiem VAT i podatkiem akcyzowym.

Zwrotowi nie podlegają koszty poniesione przez pracodawcę przed dniem zawarcia umowy.

Należy wskazać, że pomoc na wyposażenie stanowiska pracy jest pomocą de minimis.

Więcej w Gazecie Podatkowej z 29 lutego 2016 r.