Problemem może być wybór formularza. To, na jakim druku podatnik się rozlicza, zależy od rodzaju uzyskiwanych przychodów. Jednym z najpopularniejszych formularzy jest PIT-37. Wypełnią go osoby, które w roku podatkowym uzyskały przychody ze źródeł krajowych, opodatkowanych według skali podatkowej wyłącznie za pośrednictwem płatnika. Będą to m.in. przychody z pracy na etacie, emerytur lub rent krajowych, świadczeń i zasiłków przedemerytalnych, a także zasiłków z ubezpieczenia społecznego, stypendiów czy praw autorskich.

Tego zeznania nie wybiorą jednak osoby, które prowadziły działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych czy mają obowiązek doliczać do swoich dochody małoletnich dzieci. Dla nich m.in. jest przeznaczony PIT-36. W ten druk muszą się też zaopatrzyć osoby rozliczające przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub z innych umów o podobnym charakterze, opodatkowane na ogólnych zasadach.

Z kolei przedsiębiorcy, którzy zdecydowali się opodatkować prowadzoną działalność podatkiem liniowym, muszą wypełnić PIT-36L.

Warto wspomnieć jeszcze o dwóch formularzach, które mogą się okazać niezbędne niezależnie od podstawowego PIT-37 czy PIT-36. Chodzi o PIT-38, czyli druk obowiązujący podatników, którzy uzyskali m.in. przychody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych czy udziałów w spółkach. Kolejny to PIT-39, czyli formularz dla podatników, którzy uzyskali przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e ustawy o PIT.

Problemem może być ustalenie urzędu skarbowego, do którego ma trafić zeznanie roczne. Dla podatników mieszkających w Polsce, podlegających nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, będzie to urząd miejsca zamieszkania w ostatnim dniu roku podatkowego. Warto o tym pamiętać, gdy zmieniamy lokum, tak jak o tym, że miejsce zamieszczania nie jest tożsame z zameldowaniem. Zamieszkanie to miejsce, w którym dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu, czyli tam, gdzie koncentruje się jej centrum życiowe. Nie musi się ono pokrywać z miejscem zameldowania. Wysłanie PIT do urzędu zameldowania nie będzie jednak traktowane jak błąd.

Na rozliczenie się z fiskusem za 2015 r. mamy czas do 30 kwietnia. To termin ustawowy i nieprzywracalny. W 2016 r. 30 kwietnia wypada jednak w sobotę. To oznacza, że termin przesuwa się na najbliższy dzień roboczy. A to z kolei oznacza, że podatnicy będą mieli czas na PIT do 2 maja.

Więcej w Rzeczpospolitej z 8 marca 2016 r.