Niemożność wydzielenia pewnych zobowiązań przy podziale przez wydzielenie nie powinna stanowić przeszkody do uznania majątku wydzielonego i pozostającego w spółce za zorganizowane części przedsiębiorstwa. Byłoby to sprzeczne z celem gospodarczym przepisów dotyczących podziału – czytamy w Rzeczpospolitej
Spółka kapitałowa prowadzi dwa rodzaje działalności. Planowana jest restrukturyzacja spółki poprzez podział przez wydzielenie, zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 kodeksu spółek handlowych. Nastąpi zatem przeniesienie części majątku spółki dzielonej na spółkę przejmującą (istniejącą lub nowo zawiązaną). Do spółki przejmującej zostaną przeniesione składniki materialne, niematerialne i zobowiązania przyporządkowane do drugiego rodzaju działalności (dalej: składniki). Spółka uznała, że wydzielenie jest wykonalne i wskazała organowi podatkowemu, że spełnia przesłanki wyodrębnienia funkcjonalnego, organizacyjnego oraz finansowego składników.
Spółka zwróciła się do organu z następującymi pytaniami:
• Czy składniki oraz majątek pozostający w spółce dzielonej stanowić będą (każde osobno) zorganizowane części przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) w rozumieniu ustawy o CIT?
• Jeśli tak, to czy w wyniku podziału po stronie spółki dzielonej nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu?
Zdaniem spółki spełnione zostały wszystkie przesłanki wyodrębnienia składników i jednocześnie można za ich pomocą prowadzić działalność gospodarczą w sposób niezależny, a zatem stanowią one ZCP w rozumieniu ustawy o CIT. W związku z tym nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu miał jednak inne zdanie. Uznał, że wskazane składniki nie stanowią ZCP, ponieważ istnieją pewne zobowiązania, których nie da się przypisać jednoznacznie do żadnej ze spółek. W związku z tym niemożliwe jest wyodrębnienie finansowe. Czynność tę należy uznać nie za zbycie ZCP, ale za zbycie sumy składników materialnych i niematerialnych, stanowiącą przychód podlegający opodatkowaniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 26 stycznia 2016 r. (I SA/Wr 1823/15) podzielił stanowisko spółki. Jego zdaniem przeprowadzona przez organ wykładnia pojęcia ZCP z ustawy o CIT jest skostniała i przeczy celowi przepisu. Nie jest możliwe wyodrębnienie pewnych kosztów ogólnych (np. koszt zakupu papieru na potrzeby zarządu), lecz nie może to zamykać możliwości podziału spółki. W opinii sądu istotna jest możliwość pełnienia swoich funkcji przez ZCP.
Więcej w Rzeczpospolitej z 11 kwietnia 2016 r.