Wnioskodawca rozważa zawarcie długookresowej umowy najmu lokalu, do którego zamierza przenieść dotychczasową działalność. W celu skłonienia wnioskodawcy do zawarcia tej umowy planowane jest zawarcie w niej postanowienia, na podstawie którego kontrahent wnioskodawcy zobowiąże się do zapłaty określonej ryczałtowej kwoty pieniężnej. Wynagrodzenie to ma na celu pokrycie następstw wszelkich zakłóceń gospodarczych związanych z przeniesieniem działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zadał pytanie, w jakim momencie powinien rozpoznać na podstawie ustawy o CIT przychód z tytułu tego wynagrodzenia. Według niego zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 33 ustawy o CIT, czyli moment przychodu należy rozpoznać zgodnie z zasadą memoriałową – w momencie wykonania usługi, nie później niż w momencie wystawienia faktury lub uregulowania należności. Wnioskodawca uznał bowiem, że przychód związany jest ze zobowiązaniem do świadczenia usług (zaniechania).

Izba Skarbowa w Warszawie z 22 grudnia 2015 r. (IPPB6/4510-396/15-2/AK) uznała stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Wskazała, że istotą zapłaty nie jest płatność za świadczenie, ale rekompensata za szkodę. Wobec tego w celu ustalenia momentu rozpoznania przychodu należy zastosować art. 12 ust. 3e ustawy o CIT. Wynikająca z niego zasada kasowa jako datę powstania przychodu wskazuje dzień otrzymania zapłaty.

Więcej w Rzeczpospolitej z 11 kwietnia 2016 r.