Jak odpowiada ekspert współpracujący z „DGP” – Osobie zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Przysługuje on po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Dodatkowy urlop wypoczynkowy jest udzielany na takich samych zasadach, jak zwykły urlop wypoczynkowy. Zgodnie z art. 154 par. 1 kodeksu pracy wymiar urlopu wypoczynkowego jest uzależniony od stażu pracy i wynosi 20 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat albo 26 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat. W przypadku osoby zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności wymiar urlopu wypoczynkowego będzie wynosił odpowiednio 30 dni albo 36 dni.

Wymiar urlopu dla osoby zatrudnionej w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru jej czasu pracy. Zgodnie z art. 66 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, w sprawach nią nieuregulowanych, m.in. do dodatkowego urlopu wypoczynkowego, stosuje się kodeks pracy.

Zgodnie ze stanowiskiem Biura Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych pracownik nabywa prawo do urlopu nawet jeżeli nie wykonywał pracy z powodu choroby i np. pobierał w tym czasie zasiłek chorobowy. Znaczenie ma bowiem pozostawanie w stosunku pracy, a nie jej świadczenie. Ta sama sytuacja występuje w przypadku przebywania pracownika na urlopie macierzyńskim czy rodzicielskim oraz w razie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego.

Istnieją jednak wyjątki. Do okresu przepracowania jednego roku, od którego zależy prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego, nie wlicza się okresów przebywania pracownika na urlopie bezpłatnym oraz na urlopie zdrowotnym, a także nieświadczenia pracy w związku z odbywaniem kary pozbawienia wolności czy służby wojskowej.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 21 kwietnia 2016 r.