Naprawienie krzywdy klienta to firmowy wydatek…

Rzeczpospolita , autor: Przemysław Wojtasik , oprac.: GR

sie 16, 2007

Wypłacając klientowi zadośćuczynienie za wypadek przy korzystaniu z naszych produktów, działamy w interesie firmy. Rekompensata może więc być kosztem podatkowym

To ryzyko prowadzonej działalności. Taki wydatek nie wpływa bezpośrednio na przychód, ale wiąże się z funkcjonowaniem firmy na rynku. Przedsiębiorca musi bowiem liczyć się z tym, że od czasu do czasu trafi się produkt, który może stać się przyczyną wypadku. A nawet jeśli nie poczuwa się do winy, to może wypłacić zadośćuczynienie, aby uniknąć kosztów sporu sądowego albo jego negatywnych skutków dla swojego wizerunku. Trudno uznać, że nie jest to działanie związane z zabezpieczeniem i zachowaniem źródła przychodów.

Rekompensata za opony

0 zadośćuczynieniu mówi art. 445 § 1 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym naprawienie szkody niemajątkowej, tzw. krzywdy, może polegać na przyznaniu poszkodowanemu odpowiedniej kwoty pieniędzy. A wypadki mogą być różne. Skutkami samochodowej kraksy zajął się Podkarpacki Urząd Skarbowy w Rzeszowie w interpretacji z 27 lipca br. (PUS.I/423/48/07). Poszkodowany pasażer wytoczył proces producentowi opon. Obarczył go winą za trwały uraz ramienia i domagał się rekompensaty. Ekspertyzy biegłych wykazały bowiem, że do kraksy mogło dojść z powodu uszkodzenia opon. Producent uważał, że były one po prostu niewłaściwie użytkowane, ale zgodził się wypłacić zadośćuczynienie. Czy można je wrzucić w koszty

Tak – przeczytał w odpowiedzi. Urząd podkreślił, że kosztami uzyskania przychodów są też wydatki dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z jego funkcjonowaniem, i zgodził się na odliczenie zadośćuczynienia. Jego wypłatę zaliczył do działań związanych z obroną przed roszczeniami wierzyciela, podejmowanych w celu zmniejszenia przyszłych kosztów działalności. Jak czytamy w interpretacji: koszty te wynikają z ryzyka związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. W przypadku spółki jest to działalność produkcyjna, a występowanie towarów o niższej jakości, pomimo systemu kontroli jakości produkowanych towarów przy takiej skali produkcji, jaką prowadzi spółka, jest trudne do uniknięcia. Zatem jednoznacznie można stwierdzić, że charakter opisanych we wniosku wydatków uwarunkowany j est pro -wadzoną działalnością gospodarczą i wiąże się z nią nierozerwalnie".

'Jeśli dla pracownika, to koszt zatrudnienia

Urzędy nie mają wątpliwości przy zadośćuczynieniu dla pracownika. Wydatki związane z zatrudnieniem to koszty funkcjonowania firmy. A wypłata zadośćuczynienia jest przecież konsekwencją zatrudnienia. Tym bardziej że prawo do naprawienia krzywdy przysługuje poszkodowanemu na podstawie kodeksu cywilnego. Jak czytamy w interpretacji Izby Skarbowej w Gdańsku z 24 października 2005 r. (BI/4218-0019/05): wypłata dokonana na rzecz byłego pracownika tytułem zadośćuczynienia za odniesione w wypadku w czasie pracy obrażenia, będąca konsekwencją zatrudnienia tegoż pracownika, a przez to wskazująca związek z przychodami uzyskiwanymi przez spółkę, może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów". Podobnego zdania jest Izba Skarbowa w Rzeszowie (pismo z 17 stycznia 2005 r., IS.I/3-423/95/04). Musimy jednak pamiętać o art. 23 ust. 1 pkt 13 updof oraz art. 16 ust. 1 pkt 16 updop, które wyłączają z kosztów jednorazowe odszkodowania z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Więcej Rzeczpospolita.