Podatnicy, którzy skarżą decyzje skarbówki, muszą się liczyć z tym, że nie powstrzyma to egzekucji należności. Wręcz przeciwnie, może ją przyspieszyć

Obowiązujący od i września 2005 r. zmieniony art. 224a ordynacji podatkowej pozwala organom podatkowym wstrzymać, z urzędu lub na wniosek podatnika, wykonanie zaskarżonej przez niego decyzji (w całości lub w części) do momentu uprawomocnienia się orzeczenia sądu administracyjnego. Jeśli więc organ podatkowy przyjmie zabezpieczenie należności wynikającej z zaskarżonej decyzji, i to razem z odsetkami za zwlokę, musi wstrzymać wykonanie decyzji do wysokości przyjętego zabezpieczenia. I tu zaczynają się problemy.

Przepis sobie…

Ceł był prosty: zminimalizować negatywne skutki toczących się latami procesów między podatnikami a Skarbem Państwa i związany z tym obowiązek zwrotu – w razie przegranej – należności razem z odsetkami za zwłokę. Ministerstwo Finansów, będąc autorem tej propozycji, uzasadniało jej wprowadzenie koniecznością uwzględnienia interesu publicznego oraz ograniczenia uznaniowości. Bo, jak twierdziło w uzasadnieniu do projektu (Sejm IV kadencji, druk sejmowy nr 3417), stwierdzenie istnienia przesłanek określonych w tym przepisie obliguje do wstrzymania wykonania decyzji".

Grunt to zabezpieczony interes obu stron

Działania organów podatkowych są sprzeczne z istotą i duchem tego przepisu. W postępowaniu podatkowym zasadą jest wykonywanie decyzji nieostatecznych. Organ podatkowy, zgodnie z treścią art. 224a ustawy – Ordynacja podatkowa, może wstrzymać wykonanie decyzji podatkowej. W takiej sytuacji przyjmuje – na wniosek strony – zabezpieczenie. Jeżeli więc są warunki wstrzymania tej decyzji w całości lub w części, ło w następstwie organ podatkowy powinien przyjąć zabezpieczenie.

Tu nie może być mowy o żadnej dowolności w interpretowaniu przepisu. Wykładnia językowa musi być jednoznacznie połączona z wykładnią celowościową. A cel ten jest oczywisty. Chodzi o zabezpieczenie potencjalnego interesu stron – zarówno Skarbu Państwa, jak i podatnika – gdy nie wiadomo, kto wygra. *

Co więcej, według ministerstwa przewidziane przez prawo przyjęcie zabezpieczenia lub ustanowienie zabezpieczenia rzeczowego (hipoteki przymusowej czy zastawu skarbowego) w sposób dostateczny i pewny chroni interes fiskalny (…), a jednocześnie zachowuje płynność finansową podatnika i umożliwia mu prowadzenie działalności w czasie trwania sporu podatkowego".

Niestety, obowiązujące brzmienie regulacji nie odzwierciedla dobrych intencji ministerstwa. Przepis w praktyce okazał się wadliwy. Z jednej strony obliguje organ podatkowy do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji do dnia wydania ostatecznej lub do momentu uprawomocnienia się orzeczenia sądu administracyjnego, z drugiej zaś nie zobowiązuje organu do przyjęcia zabezpieczenia, co potwierdza chociażby niedawny wyrok WSA w Lublinie (I SA/Lu 423/07).

Więcej Rzeczpospolita.